Xedine HA, aerozol na zapalenie błony śluzowej nosa, zatok, 1 mg/g, butelka 10 ml


Typ produktu
LEK BEZ RECEPTY
Kod EAN
5909991380717
O produkcie
Pochodna imidazoliny o działaniu sympatykomimetycznym, jest sympatykomimetykiem działającym na receptory α-adrenergiczne. Wykazuje działanie obkurczające naczynia krwionośne, przez co zmniejsza obrzęk błony śluzowej, ułatwia oddychanie oraz zmniejsza ilość wydzieliny.
Działanie ksylometazoliny rozpoczyna się po 5-10 min i utrzymuje przez 10 h. Dawka wchłonięta podczas podania donosowego może być czasami wystarczająca, aby wywołać działanie ogólnoustrojowe, na przykład na OUN i na układ sercowo-naczyniowy.
Sposób użycia
Sposób podania. Przed pierwszym zastosowaniem preparatu konieczne jest kilkukrotne (pięciokrotne) rozpylenie aerozolu w powietrze, w celu uzyskania jednolitej dawki. Jeżeli preparat nie był stosowany przez kilka dni, należy rozpylić w powietrze przynajmniej jedną dawkę aerozolu, w celu uzyskania jednolitej dawki.
Przed zastosowaniem preparatu należy oczyścić nos. Po zastosowaniu należy dokładnie oczyścić pompkę dozującą za pomocą suchej i czystej chusteczki higienicznej i ponownie nałożyć nasadkę ochronną. Ze względów higienicznych oraz w celu uniknięcia rozprzestrzenienia się infekcji, każda butelka z aerozolem powinna być stosowana tylko przez jedną osobę.
Dawkowanie
Donosowo.
Dawkowanie zależy od indywidualnej wrażliwości pacjenta oraz od efektu klinicznego.
Dzieci powyżej 12 lat i dorośli: 1 dawka to 1 rozpylenie preparatu o stężeniu 1 mg/g do każdego otworu nosowego do 3 razy na dobę. Nie należy stosować dawek większych niż zalecane.
Czas leczenia. Preparat powinien być stosowany dłużej niż przez 5 dni. Jeżeli po 3 dniach leczenia nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy ocenić stan kliniczny pacjenta.
Długotrwałe i nadmierne stosowanie preparatu może doprowadzić do przekrwienia reaktywnego lub do wtórnego przekrwienia błony śluzowej nosa. Czas trwania leczenia u dzieci należy zawsze skonsultować z lekarzem. Przed ponownym zastosowaniem preparatu należy odczekać kilka dni. Długotrwałe stosowanie preparatu może powodować atrofię błony śluzowej nosa. W przypadku przewlekłych zaburzeń preparat może być stosowany wyłącznie pod nadzorem lekarza.
Wskazania
Objawowe leczenie przekrwienia błony śluzowej nosa spowodowanego zapaleniem błony śluzowej nosa lub zapaleniem zatok (aerozol 1 mg/ml: dorośli i dzieci >12 lat).Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorowodorek ksylometazoliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stan po przezklinowym usunięciu przysadki lub innej operacji odsłaniającej oponę twardą. Suche zapalenie błony śluzowej nosa (rhinitis sicca). Podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe, szczególnie jaskra z wąskim kątem przesączania.
Preparatu w stężeniu 1 mg/g nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Skład
1 ml roztworu zawiera 1 mg chlorowodorku ksylometazoliny.Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia należy dokładnie ocenić korzyści i zagrożenia wynikające z terapii preparatem u pacjentów: leczonych obecnie inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) lub leczonych inhibitorami MAO w ciągu ostatnich 2 tyg., a także u pacjentów leczonych trójpierścieniowymi lub czteropierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub innymi preparatami, które mogą powodować podniesienie ciśnienia tętniczego krwi; leczonych α-lub β-adrenolitykami; z ciężkimi zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego (np. chorobą niedokrwienną serca, nadciśnieniem tętniczym); z guzem chromochłonnym; z przerostem gruczołu krokowego; z porfirią; z zaburzeniami metabolicznymi (np. nadczynnością tarczycy, cukrzycą). Pacjenci z zespołem długiego odstępu QT leczeni ksylometazoliną mogą być w większym stopniu narażeni na ciężkie arytmie komorowe. Z uwagi na ryzyko wystąpienia atrofii błony śluzowej nosa, stosowanie preparatu u pacjentów z przewlekłym zapaleniem błony śluzowej nosa jest dozwolone wyłącznie pod nadzorem lekarza. Długotrwałe i nadmierne stosowanie leków sympatykomimetycznych zmniejszających przekrwienie, może doprowadzić do wystąpienia przekrwienia reaktywnego błony śluzowej nosa. Ten „efekt z odbicia” może prowadzić do niedrożności dróg oddechowych i w rzeczywistości spowodować powtarzające się lub ciągłe stosowanie preparatu przez pacjenta. Może to ostatecznie doprowadzić do przewlekłego przekrwienia (rhinitis medicamentosa) oraz zaniku błony śluzowej nosa (ozena). Czas trwania leczenia należy ograniczyć do minimum. Zakażenia bakteryjne błony śluzowej nosa i zatok należy leczyć w odpowiedni sposób.Ciąża i karmienie piersią
Nie należy stosować ksylometazoliny w okresie ciąży oraz podczas karmienia piersią.Stosowanie innych leków
Ze względu na możliwe działanie ksylometazoliny polegające na podwyższeniu ciśnienia tętniczego krwi, nie powinno się stosować tego preparatu w połączeniu z lekami hipotensyjnymi (np. metyldopa). Ponadto mogą wystąpić złożone interakcje z α-i β-adrenolitykami, powodujące niedociśnienie lub nadciśnienie tętnicze oraz tachykardię lub bradykardię. Jednoczesne stosowanie ksylometazoliny z inhibitorami MAO (np. typu tranylcyprominy), przyjmowanymi obecnie lub w ciągu ostatnich 2 tyg., jednoczesne stosowanie ksylometazoliny z trójpierścieniowymi lub czteropierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi lub z innymi lekami o potencjalnym działaniu podwyższającym ciśnienie tętnicze krwi (np. doksapram, ergotamina, oksytocyna), może prowadzić do wzrostu ciśnienia krwi w wyniku działania tych leków na układ sercowo-naczyniowy. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania tych leków.Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie oczekuje się, że preparat wywiera wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jeśli jest stosowany zgodnie z zaleceniami.Działania niepożądane
Często: ból głowy, kłucie lub pieczenie w nosie i gardle, kichanie, suchość błony śluzowej nosa.
Niezbyt często: ogólnoustrojowe reakcje alergiczne (obrzęk naczynioruchowy, wysypka, świąd), zwiększony obrzęk błony śluzowej nosa po przerwaniu leczenia, krwawienie z nosa.
Rzadko: zawroty głowy, kołatanie serca, tachykardia, nadciśnienie tętnicze, przemijające zaburzenia widzenia, nudności.
Bardzo rzadko: nerwowość, bezsenność, sennośći (lub) ospałość (głównie u dzieci), omamy (głównie u dzieci), drgawki (głównie u dzieci), zaburzenia rytmu serca, bezdech u dzieci i noworodków.
Długotrwałe, częste stosowanie lub stosowanie wysokich dawek ksylometazoliny, wzmaga rozwój odczuwania pieczenia w nosie i suchość błon śluzowych, jak również rozwój przekrwienia reaktywnego z polekowym zapaleniem błony śluzowej nosa (rhinitis medicamentosa). Efekt ten może wystąpić po zaledwie 5 dniach stosowania, a ze względu na ciągłe stosowanie leku, może prowadzić do trwałego uszkodzenia błon śluzowych z tworzeniem się strupów (rhinitis sicca).
U dzieci należy spodziewać się podobnej częstości występowania, rodzajów i nasilenia działań niepożądanych, jak u dorosłych. Większość zdarzeń niepożądanych zgłaszanych u dzieci, wystąpiło po przedawkowaniu ksylometazoliny (nerwowość, bezsenność, senność i (lub) ospałość, omamy i drgawki). U noworodków i małych dzieci opisywano przypadki niemiarowego oddechu.
Adres producenta/dystrybutora
Kubickiego 11 02-954 Warszawa [email protected]Przeglądaj wpisy powiązane z produktem Xedine HA
Rodzajów nieżytu nosa jest sporo. W tym artykule skupimy się na 2 najczęściej występujących: katarze infekcyjnym i alergicznym. Jak odróżnić katar alergiczny od zwykłego? Na jakie czynniki warto zwrócić uwagę, aby prawidłowo rozpoznać przyczynę kataru?
Alergiczny nieżyt nosa to powszechna choroba, która może negatywnie wpływać na naukę, pracę, a także rozwój zainteresowań. Jak wygląda katar alergiczny? Czy katar alergiczny może być żółty? Jakie są przyczyny kataru siennego? Dowiedz się też, jakie leki są zalecane w pierwszej kolejności do leczenia kataru siennego i które z nich dostępne są bez recepty.
Katar zatokowy u dziecka może budzić niepokój u jego rodziców. Szczególnie, jeśli dolegliwości dotyczą noworodka lub niemowlaka. Kiedy udać się z dzieckiem do lekarza? Jakie objawy wymagają pilnego uzyskania pomocy medycznej?
Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych (rhinosinusitis) to jedna z najczęstszych chorób górnych dróg oddechowych, które rocznie dotyka szacunkowo 6–15% ogółu populacji. Dla rozwoju schorzenia konieczna jest obecność drobnoustrojów chorobotwórczych oraz wewnątrzzatokowe gromadzenie wydzieliny śluzowej, zaburzające drożność ujścia zatok. Jak rozpoznać katar zatokowy? Jak wygląda leczenie kataru zatokowego i czym może skutkować przewlekłe, nieleczone zapalenie zatok?
Katar wirusowy czy bakteryjny – to pytanie, które zadaje sobie wielu pacjentów, a także rodziców chorujących dzieci. Jak odróżnić katar powodowany przez wirusy od tego, którego przyczyną są bakterie? Czy zawsze konieczne jest prawidłowe rozpoznanie źródła infekcji?
Polityka cookies
Używamy plików cookies w celu dostosowania zawartości serwisu do Twoich preferencji. Więcej informacji znajdziesz w naszej naszej Polityce Cookies.
PreferencjePoniżej możesz zmienić ustawienia plików cookies. Korzystanie przez nas i naszych partnerów z opcjonalnych plików cookie, w tym analitycznych i marketingowych, wymaga Twojej zgody. Więcej informacji o poszczególnych kategoriach plików cookie, które stosujemy w serwisie, znajdziesz poniżej.Jeśli chcesz zaakceptować wszystkie pliki cookie, kliknij „Zaakceptuj wszystkie”. Jeśli chcesz, żebyśmy stosowali tylko niezbędne pliki cookie, kliknij „Potwierdź swój wybór”. Aby zmienić preferencje plików cookie, przesuń suwak przy wybranej kategorii. Masz dostęp do swoich ustawień i możesz je zmienić w dowolnym czasie.Korzystanie z plików cookie wiąże się z przetwarzaniem danych osobowych dotyczących Twojej aktywności w serwisie. Szczegółowe informacje o sposobie, w jaki my i nasi partnerzy używamy plików cookie oraz przetwarzamy Twoje dane, a także o przysługujących Ci prawach, znajdziesz w naszej Polityce Cookies oraz naszej Polityce Cookies.- Tytuł
- Duration
- Rodzaj