Leki na zespół jelita drażliwego: zioła, tabletki, krople
Preparaty na zespół jelita drażliwego działają głównie objawowo. Oznacza to, że łagodzą symptomy związane z IBS. Do tych najczęstszych zalicza się bóle brzucha, wzdęcia, biegunki i/lub zaparcia. Ich zadaniem jest regulacja pracy jelit i wypróżnień, redukcja stresu i napięcia emocjonalnego, odbudowa mikroflory jelitowej, jak również zmniejszenie bólu, w tym działanie rozkurczowe. W terapii IBS stosuje się wiele preparatów, są to m.in. probiotyki, prebiotyki, leki na zespół jelita drażliwego o działaniu prokinetycznym, przeciwbiegunkowym i na zaparcia.
Zespół jelita drażliwego leki probiotyczne
Fizjologiczna flora jelitowa w przebiegu IBS jest często zaburzona. Przywrócenie jej równowagi poprzez sięganie po odpowiednie szczepy probiotyczne pozwala nie tylko łagodzić objawy choroby, ale również wpływa korzystnie na oś mózg–jelita, redukując stres jelitowy. Tabletki na zespół jelita drażliwego powinny zawierać takie szczepy probiotyczne jak:
· Lactobacillus plantarum 299v – pozwala regulować wypróżnienia, korzystnie wpływa na barierę jelitową i zmniejsza stany zapalne w jelicie,
· Bifidobacterium infantis – można go stosować we wszystkich postaciach IBS (biegunkowej, zaparciowej i mieszanej), posiada działanie immunomodulujące, czyli zmniejsza stany zapalne w jelitach,
· Saccharomyces boulardii - reguluje florę jelitową, zapobiega biegunkom i działa ochronnie na błonę śluzową jelit, sprawdza się szczególnie w biegunkowej postaci IBS, jak również w przypadku biegunki poantybiotykowej,
· Lactobacillus rhamnosus GG – wykazuje korzystne działanie przy współwystępujące nadwrażliwości pokarmowej, łagodzi takie objawy jak biegunki, wzdęcia i dyskomfort trawienny.
Zwykle sięga się po preparaty zawierające pojedyncze szczepy probiotyczne lub po wieloszczepowe probiotyki z przewagą bakterii z rodzaju Bifidobacterium i Lactobacillus. W ich przypadku obserwuje się synergistyczne korzystne efekty działania. Nieocenioną rolę we wsparciu fizjologicznej flory bakteryjnej mają również prebiotyki, które stanowią pożywkę dla bakterii jelitowych oraz maślan sodu. Pozwala on na odżywienie kosmków jelitowych, zwiększa integralność bariery jelitowej, poprawia motorykę układu pokarmowego i może przywracać prawidłowy skład mikrobioty.
Zespół jelita drażliwego zioła
W celu łagodzenia objawów związanych z zespołem jelita drażliwego można sięgać po ziołowe preparaty. W terapii sprawdzają się nie tylko ziołowe leki na układ pokarmowy, które regulują procesy trawienne, czy działają rozkurczowo, tj. rumianek, mięta pieprzowa, ale także rośliny o działaniu uspokajającym, jak melisa, czy szyszka chmielu. Popularnością cieszą się nie tylko ziołowe herbatki i mieszanki, ale również zawierające ziołowe wyciągi krople na zespół jelita drażliwego. Odpowiednio dobrana kompozycja składników pozwala łagodzić wiele objawów związanych z IBS jednocześnie, tj. biegunki i zaparcia, bóle i skurcze brzucha oraz wzdęcia i gazy.
Lek na zespół jelita drażliwego regulujące wypróżnianie i poprawiający pracę jelit
Zaparcia i/lub biegunki to częste objawy pojawiające się w przebiegu IBS. W celu łagodzenia biegunek pacjencie zwykle sięgają po leki przeciwbiegunkowe, wśród których największe znaczenie ma loperamid. Substancja ta hamuje motorykę jelit poprzez działanie na receptory opioidowe w ich ścianie. Natomiast jeśli chodzi o łagodzenie zaparć preparatami pierwszego rzutu powinny być makrogole, które zwiększają napływ wody do światła jelita, a tym samym powodują rozmiękczenie masy kałowej i pobudzają perystaltykę, ułatwiając wypróżnianie. Ich działanie ogranicza się tylko do przewodu pokarmowego, dlatego ich długotrwałe stosowanie jest bezpieczne. Niekiedy pacjenci na zaparcia w przebiegu IBS wybierają syrop laktulozę. Jest on zdecydowanie tańszym preparatem, ale ulega fermentacji w jelitach do wodoru i metanu, co powoduje wzdęcia i gazy. Warto dodać, że przeczyszczające zioła na zespół jelita drażliwego nie będą dobrym pomysłem, ponieważ mogą one działać zbyt drażniąco na śluzówkę jelit.
Ważne dla regulacji pracy jelit są probiotyki oraz błonnik pokarmowy. Jako jego źródło ceniona jest szczególnie babka płesznik. Zawiera ona śluzowate polisacharydy, które chłoną wodę i tworzą żelową masę. Przy zaparciach babka płesznik zwiększa objętość stolca i ułatwia jego pasaż, natomiast przy biegunkach absorbuje nadmiar wody w jelitach, zagęszczając stolec. Dodatkowo posiada ona właściwości prebiotyczne. Dlatego też stanowi cenione, uniwersalne lekarstwo na zespół jelita drażliwego.
W celu regulacji pracy jelit w przebiegu IBS sięga się również po tzw. leki prokinetyczne. Bez recepty dostępne są preparaty z trimebutyną. Substancja ta reguluje motorykę przewodu pokarmowego, działając bezpośrednio na mięśnie gładkie jelit. Może zarówno pobudzać perystaltykę, jak i ją hamować przy nadmiernej aktywności, co normalizuje pracę przewodu pokarmowego. Działa również przeciwskurczowo, łagodząc dolegliwości bólowe.
Przeciwbólowe i rozkurczowe leki na zespół jelita drażliwego bez recepty
Doraźnie można sięgać po rozkurczowe leki bez recepty na zespół jelita drażliwego. Najbardziej popularnym środkiem jest drotaweryna, która działa na mięśniówkę gładką jelit, zmniejszając skurcze i bóle brzucha. Niekiedy pacjenci sięgają również po preparaty z hioscyną o podobnym mechanizmie działania na zespół jelita drażliwego. Leki tego typu działają jedynie objawowo, więc aby wyeliminować czynniki stresowe, które w dużej mierze odpowiadają za powstałe dolegliwości, lekarz ordynuje farmaceutyki o działaniu na ośrodkowy układ nerwowy. Są to m.in. leki przeciwdepresyjne. Ważna jest również odpowiednia dieta, oparta na ograniczeniu spożycia fermentujących węglowodanów (np. fruktozy, laktozy, fruktanów, polialkoholi).
Złożonym schorzeniem i wciąż badanym jest zespół jelita drażliwego. Tabletki ordynowane w przebiegu choroby mają wielokierunkowe działania i dobiera się je w zależności od występujących objawów. W terapii stosowane są zarówno probiotyki, jak i leki na zaparcia, biegunki, rozkurczowe, czy poprawiające kinetykę przewodu pokarmowego. Ważna jest także dieta i unikanie czynników stresowych.