O produkcie
Nifuroksazyd jest pochodną 5 –nitrofuranu. Wykazuje miejscowe działanie przeciwbakteryjne w świetle jelita w stosunku do niektórych gatunków bakterii Gram-dodatnich (Staphylococcus) i niektórych gatunków bakterii Gram-ujemnych z rodziny Enterobacteriaceae (Yersinia spp., Escherichia spp., Citrobacter spp., Enterobacter spp., Klebsiella spp., Salmonella spp.). Nie działa na Proteus vulgaris, Proteus mirabilis oraz Pseudomonas aeruginosa. Nifuroksazyd nie niszczy saprofitycznej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego. Nie powoduje powstawania szczepów opornych. Nifuroksazyd prawdopodobnie wpływa hamująco na aktywność dehydrogenaz i syntezę białek w komórkach bakteryjnych. Skuteczność preparatu nie zależy od pH w świetle jelita.
Po podaniu doustnym praktycznie nie wchłania się z przewodu pokarmowego. Wydalany jest w postaci niezmienionej z kałem.
Sposób użycia
Sposób podania. Tabl. lub kaps. połknąć w całości, popijając odpowiednią ilością wody. Tabl. nie należy przegryzać ani kruszyć.
Dawkowanie
Doustnie.
Dorośli i dzieci od 7 lat: 200 mg (2 tabl. lub 1 kaps.) 4 razy na dobę, co 6 h. Jeśli objawy nie ustąpią po 3 dniach należy zwrócić się do lekarza.
Wskazania
Ostre lub przewlekłe biegunki pochodzenia bakteryjnego. Inne schorzenia przebiegające z biegunką (m.in. ostre zatrucia pokarmowe).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na nifuroksazyd, pochodne nitrofuranu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Tabl. i kaps. nie stosować u dzieci w wieku poniżej 7 lat.
Skład
1 kaps. zawiera 200 mg nifuroksazydu; kaps. zawierają sacharozę.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Nifuroksazydu nie powinno się stosować dłużej niż 3 dni bez konsultacji lekarskiej. W przypadku utrzymywania się biegunki po 3 dniach leczenia niezbędna jest pogłębiona diagnostyka mająca na celu ustalanie przyczyny objawów i rozważenie rozpoczęcia antybiotykoterapii. W przypadku ciężkich inwazyjnych biegunek należy podać antybiotyk działający ogólnoustrojowo, ponieważ nifuroksazyd nie wchłania się z przewodu pokarmowego.
Preparat należy odstawić w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości (duszność, obrzęk twarzy, warg, języka, wysypka, świąd). Podczas leczenia biegunki konieczne jest stałe uzupełniające nawadnianie doustne pacjenta za pomocą dużej ilości płynów, słodkich lub aromatyzowanych napojów (średnie spożycie wody dla pacjenta dorosłego - 2 litry na dobę) w celu uzupełnienia utraty płynów spowodowaną przez biegunkę; w przypadku ciężkiej i długotrwałej biegunki, ciężkich wymiotów lub niechęci do jedzenia, należy rozważyć nawadnianie drogą dożylną.
Podczas leczenia nifuroksazydem nie należy pić alkoholu. Należy zapewnić odpowiednie spożycie pokarmów podczas trwania biegunki, unikając niektórych produktów, szczególnie surowych warzyw i owoców oraz pikantnych i ciężkostrawnych potraw, jak również mrożonek i zimnych napojów. Zaleca się spożywanie pieczonego mięsa i ryżu.
Zawiesina i kapsułki: ze względu na zawartość sacharozy, preparatu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Ciąża i karmienie piersią
Zaleca się unikanie stosowania nifuroksazydu w czasie ciąży. W przypadku krótkiego okresu stosowania leku karmienie piersią jest możliwe.
Stosowanie innych leków
Alkohol w skojarzeniu z nifuroksazydem może wywołać reakcję disulfiramopodobną. W trakcie leczenia nifuroksazydem nie należy przyjmować równocześnie innych leków doustnych, ze względu na silne właściwości adsorpcyjne nifuroksazydu.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Działania niepożądane
Rzadko: reakcje skórne w postaci wysypki.
Opisano jeden przypadek krostowatości u pacjenta w podeszłym wieku. Opisano jeden przypadek świerzbiączki guzkowej w przebiegu alergii kontaktowej na nifuroksazyd. W indywidualnych przypadkach nadwrażliwości na nifuroksazyd mogą wystąpić: bóle brzucha, nudności, nasilenie biegunki. Opisano pojedynczy przypadek granulocytopenii.
Częstość nieznana: reakcje alergiczne, takie jak: wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny.
