Typ produktu

LEK BEZ RECEPTY

Kod EAN

5909990251612

O produkcie

Preparat uzupełniający niedobory wapnia. Wapń jest podstawowym składnikiem mineralnym, wpływającym na utrzymanie równowagi wodno-elektrolitowej organizmu oraz prawidłowe funkcjonowanie wielu mechanizmów regulacyjnych. Jest niezbędny w wielu procesach, m.in. przewodnictwie nerwowo-mięśniowym, czynności mięśni, prawidłowym rozwoju układu kostnego, procesach krzepnięcia krwi, aktywacji niektórych enzymów, przepuszczalności błon komórkowych i naczyń. Zawarte w preparacie organiczne związki wapnia są łatwo przyswajalne przez organizm. Podanie preparatu uzupełnia niedobory wapnia w organizmie oraz prowadzi do zmniejszenia obrzęków i odczynów alergicznych.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i młodzież: 15 ml syropu 2-3 razy na dobę. Dzieci 6-12 lat: 10 ml syropu 2-3 razy na dobę. Dzieci od 1 roku do 6 lat: 5 ml syropu 2-3 razy na dobę. Sposób podania. Syrop podawać w postaci nierozcieńczonej.

Wskazania

Profilaktyka i uzupełnianie niedoboru wapnia w organizmie, np. w okresie ciąży lub laktacji, w leczeniu osteoporozy, wspomagająco w leczeniu objawów alergii.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroby i (lub) schorzenia prowadzące do hiperkalcemii i (lub) hiperkalciurii. Kamica nerkowa. Galaktozemia lub cukrzyca.

Skład

5 ml syropu o smaku bananowym zawiera 1442,5 mg glukonolaktobionianu wapnia i 313,6 mg laktobionianu wapnia, co stanowi 114 mg Ca. Preparat zawiera sacharozę i benzoesan sodu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Zachować szczególną ostrożność przy stosowaniu preparatu z glikozydami nasercowymi lub epinefryną. Zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością nerek, chorobami serca, sarkoidozą, kamicą nerkową szczawianowo-wapniową, dną moczanową oraz w czasie stosowania tetracyklin i diuretyków tiazydowych. Nie stosować preparatu z dużymi dawkami witaminy D. Podczas długotrwałego leczenia preparatami wapnia należy monitorować stężenie wapnia w surowicy krwi oraz czynność nerek poprzez badanie stężenia kreatyniny w surowicy krwi. W przypadku stosowania wysokich dawek preparatu, a szczególnie podczas jednoczesnego przyjmowania witaminy D i (lub) leków lub pokarmów zawierających wapń (np. mleko), występuje ryzyko hiperkalcemii i zespołu mleczno-alkalicznego z następującym zaburzeniem czynności nerek; u tych pacjentów należy monitorować stężenie wapnia w surowicy krwi oraz czynność nerek. W trakcie leczenia pacjenci z kamicą nerkową powinni pić dużo płynów. U pacjentów z łagodną hiperkalciurią, niewydolnością nerek lub kamicą nerkową należy oznaczać dodatkowo wydalanie wapnia z moczem. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować leku.

Ciąża i karmienie piersią

Preparat można stosować w ciąży i okresie karmienia piersią. U kobiet w ciąży należy unikać przedawkowania wapnia, ponieważ trwała hiperkalcemia była powiązana z niepożądanym działaniem na rozwijający się płód.

Stosowanie innych leków

Tiazydowe leki moczopędne zmniejszają wydalanie wapnia w moczu. Z powodu ryzyka wystąpienia hiperkalcemii w przypadku jednoczesnego stosowania tiazydowych leków moczopędnych należy regularnie kontrolować stężenie wapnia w surowicy krwi. Lek może zaburzać wchłanianie stosowanych jednocześnie tetracyklin - należy przyjmować tetracykliny co najmniej 2 h przed lub 4-6 h po przyjęciu wapnia. Duże dawki preparatu i witaminy D mogą osłabiać działanie werapamilu i innych antagonistów wapnia. Duże dawki soli wapnia podawane równocześnie z glikozydami nasercowymi (pochodne digoksyny i strofantyny) nasilają ich działanie i mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca. Preparat nasila działanie sulfonamidów. Witamina D, glikokortykosteroidy, parathormon, moczopędne leki tiazydowe i kwas cytrynowy zwiększają wchłanianie soli wapnia, natomiast kalcytonina, nadmiar lipidów oraz fosforany zmniejszają wchłanianie soli wapnia. W przypadku jednoczesnego stosowania bisfosfonianów, należy je podawać co najmniej 1 h przed przyjęciem związków wapnia, ponieważ wchłanianie bisfosfonianów może ulec zmniejszeniu. Lek może zmniejszać skuteczność działania lewotyroksyny poprzez zmniejszenie jej wchłaniania - należy zachować co najmniej 4 h przerwę podczas stosowania związków wapnia i lewotyroksyny. Wchłanianie antybiotyków chinolonowych może być zmniejszone przy jednoczesnym stosowaniu z wapniem - antybiotyki chinolonowe należy przyjmować 2 h przed lub 6 h po przyjęciu związków wapnia. Sole wapnia mogą zmniejszać wchłanianie żelaza, cynku i ranelinianu strontu - wymagana jest przynajmniej 2 h przerwa między podaniem tych leków i soli wapnia. Zasadowy odczyn pokarmu, fityniany (np. produkty zbożowe), szczawiany (np. szpinak, rabarbar) i fosforany (np. mleko i jego przetwory) zmniejszają wchłanianie zwrotne wapnia. Kwaśny odczyn treści pokarmowej zwiększa wchłanianie soli wapnia.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Lek nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Działania niepożądane

Niezbyt często: hiperkalcemia i hiperkalciuria. Rzadko: zaparcia, niestrawność, wzdęcia, nudności, ból brzucha i biegunka. Bardzo rzadko: zespół mleczno-alkaliczny (obserwowany zwykle tylko w przypadku przedawkowania), świąd, wysypka i pokrzywka. Działania niepożądane mogą wystąpić, kiedy spożycie wapnia przekracza 2000-2500 mg/dobę, przy długotrwałym stosowaniu lub u pacjentów z niewydolnością nerek. U pacjentów z niewydolnością nerek podawanie doustnie dużych dawek wapnia prowadzi do hiperkalcemii, której objawami są: brak łaknienia, zaburzenia żołądka i jelit, osłabienie mięśniowe, wielomocz, uszkodzenie nerek.