Loratadyna Pylox, tabletki na alergiczne zapalenie błony śluzowej, 10 szt.

Typ produktu

O produkcie

Lek przeciwhistaminowy o selektywnym antagonistycznym działaniu na obwodowe receptory H₁. Nie wykazuje istotnego klinicznie działania sedatywnego i przeciwcholinergicznego u większości osób.

Po podaniu doustnym loratadyna szybko i dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Jest w znacznym stopniu metabolizowana w procesie pierwszego przejścia przez wątrobę, głównie z udziałem CYP3A4 i CYP2D6. Główny metabolit - desloratadyna jest czynny farmakologicznie i w dużym stopniu odpowiedzialny za działanie kliniczne. Maksymalne stężenie loratadyny we krwi występuje po 1-1,5 h, a desloratadyny po 1,5-3,7 h od podania. Loratadyna wiąże się z białkami osocza w 97-99%, a desloratadyna - w 73-76%. Średni T_0,5 loratadyny wynosi 8,4 h (3-20 h), desloratadyny - 28 h (8,8-92 h). Loratadyna i jej metabolity są wydalane zarówno z moczem (ok. 40%), jak i z kałem (ok. 42%).

Sposób użycia

Sposób podania. Preparat można stosować niezależnie od posiłków. Tabletkę można podzielić na połowy.

Dawkowanie

Doustnie.

Dorośli i dzieci >12 lat: 10 mg raz na dobę.

Dzieci 2-12 lat: mc. >30 kg - 10 mg raz na dobę,

mc. <30 kg - 5 mg raz na dobę.

U dzieci w wieku 2-6 lat stosowanie tabletek nie jest wskazane - u tych pacjentów zaleca się stosowanie loratadyny w postaci syropu (5 mg).

Szczególne grupy pacjentów.

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby należy zastosować mniejszą dawkę początkową, gdyż klirens loratydyny może być u nich zmniejszony. U dorosłych i dzieci o mc. >30 kg z ciężką niewydolnością wątroby zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 10 mg co drugi dzień, a u dzieci o mc. ≤30 kg od dawki 5 mg (>6 lat - pół tabletki, 2-6 lat - w postaci syropu) co drugi dzień. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci <2 lat. Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością nerek. 

Wskazania

Przeciwwskazania

Skład

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ciąża i karmienie piersią

Dane otrzymane z dużej liczby zastosowań w okresie ciąży (ponad 1000 kobiet w ciąży) wskazują, że loratadyna nie wywołuje wad rozwojowych i nie działa szkodliwie na płód lub noworodka. W celu zachowania ostrożności należy unikać stosowania leku w okresie ciąży.

Loratadyna przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się jej stosowania u kobiet karmiących piersią.

Stosowanie innych leków

Ze względu na szeroki indeks terapeutyczny loratadyny brak doniesień o podejrzewanych lub potwierdzonych badaniami klinicznymi istotnych interakcjach. 

Równoczesne podanie loratadyny z erytromycyną, ketokonazolem i cymetydyną powoduje zwiększenie stężenia loratadyny w osoczu bez klinicznie istotnych zmian (w tym zmian w EKG). Potencjalne interakcje mogą wystąpić z wszystkimi znanymi inhibitorami CYP3A4 lub CYP2D6 wskutek zwiększenia stężenia loratadyny w osoczu krwi, co może powodować nasilenie działań niepożądanych. Loratadyna nie nasila działania alkoholu. Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Wpływ na badania laboratoryjne

Działania niepożądane

U dorosłych i młodzieży obserwowano często: senność; niezbyt często: ból głowy, zwiększenie apetytu, bezsenność.

U dzieci w wieku od 2 do 12 lat obserwowano często: ból głowy, nerwowość, zmęczenie.

Inne działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu leku do obrotu - bardzo rzadko: reakcja anafilaktyczna (w tym obrzęk alergiczny i obrzęk naczynioruchowy), zawroty głowy, drgawki, tachykardia, kołatanie serca, nudności, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błony śluzowej żołądka, nieprawidłowa czynność wątroby, wysypka, łysienie, zmęczenie; częstość nieznana: zwiększenie masy ciała.

Adres producenta/dystrybutora

Kod EAN