Mechanizm hamowania agregacji polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy w płytkach krwi, która przekształca kwas arachidonowy do cyklicznych nadtlenków (PGG₂ i PGH₂) będących prekursorami prostaglandyn i tromboksanu. Hamowanie agregacji występuje już po małych dawkach leku i utrzymuje się przez kilka dni po podaniu pojedynczej dawki.

Lek w postaci tabletki dojelitowej, która nie rozpada się w żołądku, przez co zmniejsza ryzyko bezpośredniego kontaktu kwasu acetylosalicylowego z błoną śluzową żołądka; rozpad tabletki i uwalnianie substancji czynnej zachodzi w dwunastnicy. Kwas acetylosalicylowy wchłania się z przewodu pokarmowego w 80-100%. Obecność pokarmu w przewodzie pokarmowym opóźnia wchłanianie, ale nie zmniejsza dostępności biologicznej. Kwas acetylosalicylowy jest częściowo metabolizowany podczas wchłaniania. T_0,5 w fazie eliminacji wynosi ok. 2-3 h. 80-100% jednorazowej dawki wydala się w moczu w ciągu 24-72 h.

Dawkowanie

Wskazania

Przeciwwskazania

Skład

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować ostrożność stosując lek u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz z przewlekłą niewydolnością nerek. Ostrożnie stosować u pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów i (lub) toczniem rumieniowatym układowym oraz zaburzoną czynnością wątroby - u tych pacjentów należy kontrolować czynność wątroby. Kwas acetylosalicylowy należy odstawić na 5-7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym, ze względu na ryzyko wydłużonego czasu krwawienia. Lek stosować ostrożnie w przypadku krwotoków z narządów rodnych, nadmiernego krwawienia miesiączkowego, stosowania systemu terapeutycznego domacicznego, nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca.

Podczas leczenia kwasem acetylosalicylowym nie należy spożywać alkoholu, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego.

U pacjentów w podeszłym wieku lek należy stosować w mniejszych dawkach i w większych odstępach czasowych ze względu na zwiększone ryzyko występowania objawów niepożądanych; należy unikać długotrwałego stosowania kwasu acetylosalicylowego u pacjentów w podeszłym wieku ze względu na ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów stosujących ibuprofen. Istnieje potencjalny związek pomiędzy stosowaniem kwasu acetylosalicylowego i wystąpieniem zespołu Reye`a, gdy kwas acetylosalicylowy stosowany jest u dzieci - kwasu acetylosalicylowego nie należy podawać dzieciom w wieku <16 lat, o ile lekarz nie zaleci inaczej (np. w chorobie Kawasaki). Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami alergicznymi i odwodnieniem. Kwas acetylosalicylowy może wywołać skurcz oskrzeli lub napady astmy u podatnych pacjentów.

Przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia z zastosowaniem kwasu acetylosalicylowego w chorobach sercowo-naczyniowych lub mózgowo-naczyniowych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem w celu określenia korzyści wynikających ze stosowania leku w stosunku do ryzyka dla danego pacjenta.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w każdej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”. Czerwień koszenilowa zawarta w preparacie może powodować reakcje alergiczne.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie innych leków

Stosowanie kwasu acetylosalicylowego z metotreksatem w dawkach 15 mg/tydzień lub większych jest przeciwwskazane (zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik - zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza). Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania kwasu acetylosalicylowego z: metotreksatem w dawkach mniejszych niż 15 mg/tydzień; ibuprofenem (ryzyko hamowania przez ibuprofen wpływu małych dawek kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi); lekami przeciwzakrzepowymi np. pochodne kumaryny, heparyna (ryzyko nasilenia działania przeciwzakrzepowego: zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych kwasu acetylosalicylowego); innymi NLPZ, w tym salicylanami w dużych dawkach (≥3 g/dobę) (zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek); lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem, np. benzbromaron, probenecyd (zmniejszenie działania leków przeciwdnawych); digoksyną (zwiększenie stężenia digoksyny); lekami przeciwcukrzycowymi, np. insulina, pochodne sulfonylomocznika (zwiększenie działania leków przeciwcukrzycowych); lekami trombolitycznymi lub innymi lekami hamującymi agregację płytek krwi, np. tyklopidyna (zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków); lekami moczopędnymi stosowanymi jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym w dawkach ≥3 g na dobę (zmniejszenie działania moczopędnego, kwas acetylosalicylowy może zwiększać działanie ototoksyczne furosemidu, kwas acetylosalicylowy wykazuje antagonistyczne działanie w stosunku do spironolaktonu); glikokortykosteroidami systemowymi, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona (zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy, krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów); inhibitorami ACE (zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego inhibitorów ACE); kwasem walproinowym (zwiększenie toksyczności kwasu walproinowego oraz działania antyagregacyjnego kwasu acetylosalicylowego); alkoholem (zwiększenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego); fenytoiną (nasilenie działania fenytoiny); inhibitorami anhydrazy węglanowej (zmniejszone wydalanie acetazolamidu; zatrucie salicylanami występowało u pacjentów przyjmujących wysokie dawki salicylanów i inhibitory anhydrazy węglanowej; ryzyko wystąpienia ciężkiej kwasicy i zwiększonej toksyczności dotyczącej OUN); lekami zobojętniającymi sok żołądkowy i adsorbentami (wydalanie kwasu acetylosalicylowego jest zwiększone w zasadowym moczu; kaolin prawdopodobnie zmniejsza wchłanianie kwasu acetylosalicylowego; należy unikać równoczesnego przyjmowania leków zobojętniających żeby zapobiec przedwczesnemu uwalnianiu leku; lekami przeciwbakteryjnymi (kwas acetylosalicylowy może zwiększać toksyczność sulfonamidów); lekami przeciwwymiotnymi (metoklopramid nasila działanie kwasu acetylosalicylowego przez zwiększenie szybkości jego wchłaniania); antagonistami leukotrienów (zwiekszenie stężenia zafirlukastu). Jednoczesne stosowanie metamizolu z kwasem acetylosalicylowym może zmniejszać działanie hamujące kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi. Z tego względu metamizol należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących kwas acetylosalicylowy w małych dawkach w celu ochronnego działania na układ sercowo-naczyniowy.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Wpływ na badania laboratoryjne

Działania niepożądane

Często: zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, krwiaki, krwawienie z nosa, objawy niestrawności (zgaga, nudności, wymioty), bóle brzucha, brak łaknienia, krwawienie dziąseł, krwawienia z dróg moczowo-płciowych, krwotok okołooperacyjny.

Rzadko: wydłużenie czasu protrombinowego, trombocytopenia, leukopenia, agranulocytoza, eozynopenia, krwotok - może prowadzić do ostrej lub przewlekłej niedokrwistości w wyniku krwotoku i (lub) niedokrwistości z niedoboru żelaza (na przykład w wyniku utajonych mikrokrwawień) z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi (takimi jak: astenia, bladość, hipoperfuzja), niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z niedoborem G-6-PD, reakcje nadwrażliwości z odpowiednimi objawami laboratoryjnymi i klinicznymi (w tym: astma, odczyny skórne, wysypka, pokrzywka, obrzęk, świąd, zaburzenia sercowo-oddechowe), krwotok mózgowy (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i (lub) w przypadku równoczesnego podawania leków hamujących krwawienie, które w pojedynczych przypadkach mogą potencjalnie zagrażać życiu), stany zapalne błony śluzowej żołądka i jelit, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, przemijające zaburzenia czynności wątroby ze zwiększeniem aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i stężenia bilirubiny, martwica brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek (po długotrwałym stosowaniu dużych dawek).

Bardzo rzadko: ciężkie reakcje włączając wstrząs anafilaktyczny, krwotok z przewodu pokarmowego, perforacja wrzodu żołądka, perforacja wrzodu dwunastnicy.

Częstość nieznana: zawroty głowy, ból głowy po długotrwałym przyjmowaniu leków zawierających kwas acetylosalicylowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek, szumy uszne (zazwyczaj objaw przedawkowania), zaburzenia słuchu, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, ogniskowa martwica komórek wątrobowych, tkliwość i powiększenie wątroby (szczególnie u pacjentów z młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, układowym toczniem rumieniowatym, gorączką reumatyczną lub chorobą wątroby w wywiadzie), białkomocz, obecność leukocytów i erytrocytów w moczu, tworzenie kamieni moczanowych, ciężkie zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek (po długotrwałym przyjmowaniu leków przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych).

Adres producenta/dystrybutora

Przeglądaj wpisy powiązane z produktem Polocard

niedokrwistość

Niedokrwistość chorób przewlekłych – przyczyny, objawy, leczenie

Niedokrwistość chorób przewlekłych rozwija się u pacjentów z chorobami zapalnymi jelit, niewydolnością nerek, serca, jak również przewlekłymi infekcjami o podłożu wirusowym lub bakteryjnym. Jak objawia się ten rodzaj anemii? Jak często występuje? W jaki sposób leczyć niedokrwistość chorób przewlekłych?

serce

Bradykardia – objawy, przyczyny, leczenie

O bradykardii mówimy przy spowolnionej pracy serca. Jeśli częstotliwość rytmu serca jest zbyt mała, komórki mogą nie otrzymywać wystarczającej ilości tlenu, co skutkuje pojawieniem się określonych objawów. Jakie mogą być przyczyny bradykardii? Czy bradykardia zawsze jest niebezpieczna?

serce

Czym jest choroba wieńcowa? Przyczyny, objawy i leczenie choroby niedokrwiennej serca

Choroba niedokrwienna serca to obok nadciśnienia tętniczego jedno z najczęstszych schorzeń układu sercowo – naczyniowego. Ze względu na starzenie się społeczeństwa oraz zwiększanie się odsetka ludzi otyłych czy z cukrzycą choroba wieńcowa rozpoznawana jest u coraz młodszych osób, a ilość chorych z roku na rok przyrasta. Jak objawia się choroba wieńcowa serca? Jak wygląda jej leczenie i jaki styl życia rekomendowany jest dla osób dotkniętych tym schorzeniem?

ciśnienie

Czy alkohol podnosi ciśnienie – alkohol a nadciśnienie

Alkohol wykazuje dwufazowy wpływ na ciśnienie tętnicze krwi. Początkowo zazwyczaj powoduje spadek ciśnienia. Jednak przewlekłe spożywanie alkoholu lub picie napojów alkoholowych nieregularnie lecz w dużych ilościach jest jednym z czynników zwiększających ryzyko rozwoju nadciśnienia. Jakie są aktualne zalecenia dotyczące ograniczenia spożycia alkoholu przez osoby chorujące na nadciśnienie tętnicze krwi? Jakie jest ryzyko interakcji między tabletkami na ciśnienie a alkoholem?

ciśnienie

Jak obniżyć ciśnienie krwi? – naturalne i domowe metody

Zbyt wysokie ciśnienie krwi to problem, który dotyczy wielu Polaków. Jeśli jest ono kontrolowane, np. poprzez leczenie farmakologiczne pacjent ma świadomość jak postępować w przypadku skoków ciśnienia. Co w wypadku gdy dopiero obserwujemy u siebie pierwsze objawy nadciśnienia tętniczego. Kiedy zatem udać się do lekarza i jak zbić ciśnienie za pomocą naturalnych i domowych metod?

Inne produkty z tej kategorii