Typ produktu

LEK BEZ RECEPTY

Kod EAN

5909991428990

O produkcie

Preparat o skojarzonym działaniu poszczególnych składników. Paracetamol działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo, głównie poprzez hamowanie aktywności cyklooksygenazy prostaglandynowej w o.u.n. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi osiąga po około 30-60 min., przenika do płynów ustrojowych i narządów wewnętrznych, w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza. T_0,5 wynosi około 2 h. Metabolizowany jest w wątrobie, w 60-80% wydalany jest z moczem w postaci glukuronianów, w 20-30% - w postaci siarczanów, mniej niż 5% wydalane jest z moczem w postaci nie zmienionej; mniej niż 4% metabolizowane jest przy udziale cytochromu P-450 i sprzęgane z glutationem. U chorych z niewydolnością nerek sprzężony paracetamol kumuluje się we krwi. Po podaniu dużych dawek powstaje w organizmie N-acetylo-p-benzochinon odpowiedzialny prawdopodobnie za wywoływanie uszkodzeń wątroby. Maleinian feniraminy dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, wykazuje wysokie powinowactwo do tkanek, wydalany jest głównie z moczem; wykazuje działanie przeciwhistaminowe, zmniejsza przekrwienie i obrzęk błon śluzowych, udrażnia przewody nosowe, hamuje odruch kichania i łzawienie oczu. Dodatek witaminy C uzupełnia niedobory tej witaminy w organizmie, często występujące w przebiegu chorób przeziębieniowych, nadmiar wydalany jest z moczem. Synergiczne działanie poszczególnych składników leku powoduje redukcję dolegliwości związanych z przeziębieniem i grypą.

Dawkowanie

Doustnie. Fervex Junior. Dzieci 6-10 lat: 1 saszetka 2 razy na dobę; dzieci 10-12 lat: 1 saszetka 3 razy na dobę; dzieci 12-15 lat: 1 saszetka 4 razy na dobę, nie częściej niż co 4 h. Maksymalne zalecane dawki paracetamolu. Dzieci i młodzież o mc. do 50 kg: maksymalna dawka dobowa paracetamolu wynosi 60 mg/kg mc./dobę, łącznie nie większa niż 3 g/dobę, podawana w dawkach podzielonych po 10-15 mg/kg mc. Dorośli i młodzież o mc. >50 kg: maksymalna dawka dobowa paracetamolu wynosi 4 g/dobę. Pomiędzy podaniem kolejnych dawek zachować przynajmniej 4-godzinne odstępy. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek (CCr <10 ml/min) przerwy pomiędzy podaniem kolejnych dawek powinny wynosić przynajmniej 8 h. Nie należy stosować dłużej niż 3 dni bez porozumienia z lekarzem. Zawartość saszetki należy rozpuścić w dostatecznej ilości zimnej lub gorącej wody. Fervex, Fervex o smaku malinowym i Fervex D. Dorośli i dzieci w wieku >15 lat: 1 saszetka 2-3 razy na dobę, nie częściej niż co 4 h. W przypadku zaburzenia czynności nerek (CCr <10 ml/min), należy zachować co najmniej 8-godzinne przerwy pomiędzy dawkami. Zawartość saszetki należy rozpuścić w szklance gorącej lub zimnej wody, wypić. Nie stosować dłużej niż 5 dni bez porozumienia z lekarzem. W leczeniu stanów grypopodobnych lepiej jest przyjmować lek rozpuszczony w gorącej wodzie, wieczorem, jak najszybciej od wystąpienia objawów.

Wskazania

Doraźne leczenie objawów grypy, przeziębienia i stanów grypopodobnych (ból głowy, gorączka, zapalenie błony śluzowej nosa i gardła) u dorosłych i dzieci powyżej 15 lat (Fervex, Fervex o smaku malinowym, Fervex D) lub u dzieci powyżej 6 lat (Fervex Junior). Preparat Fervex D może być stosowany przez chorych na cukrzycę. W przypadku wystąpienia zakażenia bakteryjnego może być konieczne wdrożenie leczenia antybiotykami.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. Jaskra z wąskim kątem. Rozrost gruczołu krokowego z towarzyszącą retencją moczu. Dzieci w wieku poniżej 6 lat (Fervex Junior); dzieci w wieku poniżej 15 lat (Fervex, Fervex o smaku malinowym, Fervex D). Fervex i Fervex o smaku malinowym: pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować preparatu. Fervex D: fenyloketonuria, ze względu na zawartość aspartamu.

Skład

1 saszetka preparatu Fervex, Fervex o smaku malinowym i Fervex D (bez cukru) zawiera: 500 mg paracetamolu, 200 mg kwasu askorbowego, 25 mg maleinianu feniraminy. 1 saszetka (3 g) preparatu Fervex Junior zawiera: 280 mg paracetamolu, 100 mg kwasu askorbowego, 10 mg maleinianu feniraminy. Fervex i Fervex o smaku malinowym zawierają sacharozę. Fervex D zawiera aspartam. Fervex Junior zawiera żółcień pomarańczową.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ze względu na ryzyko przedwakowania, należy sprawdzić czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. U osób dorosłych o mc. >50 kg, całkowita dawka dobowa paracetamolu nie może przekraczać 4 g. Picie napojów alkoholowych lub przyjmowanie środków uspokajających (zwłaszcza barbituranów) nasila działanie uspokajające leków przeciwhistaminowych, dlatego należy unikać jednoczesnego ich przyjmowania. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u pacjentów głodzonych i regularnie pijących alkohol. Paracetamol należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoborem G-6-PD. Ze względu na zawartość sacharozy w Fervex i Fervex o smaku malinowym, pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować preparatu. Pacjenci z fenyloketonurią, ze względu na zawartość aspartamu, nie powinni przyjmować preparatu Fervex D. Ze względu na zawartość żółcieni pomarańczowej, Fervex Junior może powodować reakcje alergiczne.

Ciąża i karmienie piersią

Nie zaleca się stosowania leku w okresie ciąży i karmienia piersZe względu na zawartość feniraminy. Alkohol nasila działanie uspokajające większości leków przeciwhistaminowych – antagonistów receptora H₁; zmiany w zdolności skupienia uwagi mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy unikać przyjmowania napojów alkoholowych lub leków zawierających alkohol. Należy zachować ostrożność w skojarzeniu z: innymi lekami o działaniu uspokajającym: pochodnymi morfiny (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe oraz leki zastępcze), neuroleptykami, barbituranami, benzodiazepinami, lekami przeciwlękowymi innymi niż benzodiazepiny (np. meprobamat), leki nasenne, leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trimipramina), lekami przeciwhistaminowymi blokującymi receptor H₁ o działaniu uspokajającym, lekami przeciwnadciśnieniowymi o działaniu ośrodkowym, baklofenem i talidomidem. Ze względu na sumowanie się działań niepożądanych atropinopodobnych (tj: zatrzymanie moczu, zaparcia i suchość w jamie ustnej) należy stosować ostrożnie z innymi lekami o działaniu atropinowym: lekami przeciwdepresyjnymi o budowie podobnej do imipraminy, większością leków przeciwhistaminowych blokujących receptor H₁, antycholinergicznymi lekami przeciwparkinsonowskimi, lekami atropinopodobnymi o działaniu przeciwskurczowym, dyzopyramidem, neuroleptykami z grupy pochodnych fenotiazyny, klozapiną. Ze względu na zawartość paracetamolu. Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu. Ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, leki nasenne z grupy barbituranów i inne leki indukujące enzymy mikrosomalne stosowane jednocześnie z paracetamolem zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby. Kofeina nasila działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe paracetamolu. Jednoczesne stosowanie dużych dawek paracetamolu i NLPZ może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Paracetamol nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny. Paracetamol stosowany z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę. Ze względu na zawartość kwasu askorbowego. Kwas askorbowy może zmniejszać skuteczność warfaryny i stężenie flufenazyny w osoczu; zmniejsza pH moczu, co może mieć wpływ na wydalanie innych, równocześnie stosowanych leków.ią.

Stosowanie innych leków

Ze względu na zawartość feniraminy. Alkohol nasila działanie uspokajające większości leków przeciwhistaminowych – antagonistów receptora H₁; zmiany w zdolności skupienia uwagi mogą zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy unikać przyjmowania napojów alkoholowych lub leków zawierających alkohol. Należy zachować ostrożność w skojarzeniu z: innymi lekami o działaniu uspokajającym: pochodnymi morfiny (leki przeciwbólowe, przeciwkaszlowe oraz leki zastępcze), neuroleptykami, barbituranami, benzodiazepinami, lekami przeciwlękowymi innymi niż benzodiazepiny (np. meprobamat), leki nasenne, leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym (amitryptylina, doksepina, mianseryna, mirtazapina, trimipramina), lekami przeciwhistaminowymi blokującymi receptor H₁ o działaniu uspokajającym, lekami przeciwnadciśnieniowymi o działaniu ośrodkowym, baklofenem i talidomidem. Ze względu na sumowanie się działań niepożądanych atropinopodobnych (tj: zatrzymanie moczu, zaparcia i suchość w jamie ustnej) należy stosować ostrożnie z innymi lekami o działaniu atropinowym: lekami przeciwdepresyjnymi o budowie podobnej do imipraminy, większością leków przeciwhistaminowych blokujących receptor H₁, antycholinergicznymi lekami przeciwparkinsonowskimi, lekami atropinopodobnymi o działaniu przeciwskurczowym, dyzopyramidem, neuroleptykami z grupy pochodnych fenotiazyny, klozapiną. Ze względu na zawartość paracetamolu. Salicylamid wydłuża czas wydalania paracetamolu. Ryfampicyna, leki przeciwpadaczkowe, leki nasenne z grupy barbituranów i inne leki indukujące enzymy mikrosomalne stosowane jednocześnie z paracetamolem zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby. Kofeina nasila działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe paracetamolu. Jednoczesne stosowanie dużych dawek paracetamolu i NLPZ może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń czynności nerek. Paracetamol nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny. Paracetamol stosowany z inhibitorami MAO może wywołać stan pobudzenia i wysoką gorączkę. Ze względu na zawartość kwasu askorbowego. Kwas askorbowy może zmniejszać skuteczność warfaryny i stężenie flufenazyny w osoczu; zmniejsza pH moczu, co może mieć wpływ na wydalanie innych, równocześnie stosowanych leków.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Podczas przyjmowania leku może wystąpić uczucie senności, należy zachować ostrożność u osób prowadzących pojazdy i obsługujących maszyny.

Wpływ na badania laboratoryjne

Podawanie paracetamolu może mieć wpływ na wyniki badania poziomu kwasu moczowego we krwi wykonywanego metodą obejmującą zastosowanie kwasu fosforo-wolframowego; jak również na badanie poziomu glukozy metodą oksydazowo - peroksydazową.

Działania niepożądane

Związane z feniraminą. Mogą wystąpić działania neurowegetatywne: uspokojenie lub senność (bardziej nasilone w początkowym okresie leczenia); objawy antycholinergiczne (np. suchość błon śluzowych, zaparcia, zaburzenia akomodacji, rozszerzenie źrenic, kołatanie serca, ryzyko zatrzymania moczu); niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia równowagi, zawroty głowy, zaburzenia pamięci lub koncentracji uwagi (częściej u osób w wieku podeszłym); zaburzenia koordynacji ruchowej, drżenia; splątanie, omamy; rzadziej objawy o typie pobudzenia: niepokój ruchowy, nerwowość, bezsenność. Reakcje nadwrażliwości (rzadkie): rumień, świąd, wyprysk, plamica, pokrzywka; obrzęk, rzadziej obrzęk Quinckego; wstrząs anafilaktyczny. Objawy ze strony układu krwiotwórczego: leukocytopenia, neutropenia; małopłytkowość; niedokrwistość hemolityczna. Związane z paracetamolem. Opisywano nieliczne przypadki reakcji nadwrażliwości jak: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk Quinckego, rumień, pokrzywka i wysypka skórna (w przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast zaprzestać podawania tego leku i leków o podobnym składzie). Obserwowano wyjątkowo rzadkie przypadki małopłytkowości, leukocytopenii i neutropenii.