Ropień okołomigdałkowy - przyczyny objawy i leczenie nacieku

Ropień okołomigdałkowy - co to?

Najczęściej na skutek powikłania po anginie bakteryjnej pomiędzy torebką otaczającą migdałek podniebienny a boczną ścianą gardła tworzy się ropny zbiornik, który nazywany jest ropniem okołomigdałkowym. Problem najczęściej dotyczy młodzieży i młodych dorosłych. Rzadko natomiast występuje u dzieci i seniorów.

Jak wygląda ropień okołomigdałkowy? Jest to wypukła zmiana, zawierająca w swoim wnętrzu ropną treść. Zwykle rozwija się on asymetrycznie, tj. po jednej stronie gardła, co prowadzi do przesunięcia się języka na stronę zdrową. Sam migdałek podniebienny również ulega niewielkiemu przemieszczeniu, zwykle ku dołowi i tyłowi.

Ropień okołomigdałkowy objawy

Objawy związane z pojawieniem się ropnia w przestrzeni okołomigdałkowej to jedno, ale warto również zwrócić uwagę na symptom występujący wcześniej. Jest on mało specyficzny i często wiąże się go ze zwykłą infekcją gardła bądź podrażnieniem błony śluzowej. Mowa tutaj o bólu gardła nasilającym się podczas przełykania, który odpuszcza, aby po średnio 2 dniach wrócić ze znacznie większym nasileniem i innymi dolegliwościami związanymi z ukształtowaniem się ropnia.  Najbardziej specyficzne objawy ropnia okołomigdałkowego to:

• szczękościsk utrudniający otwarcie jamy ustnej,
• silny ból gardła promieniujący do ucha i uniemożliwiający przełykanie,
• wysoka gorączka i dreszcze,
• ból głowy,
• niezbyt przyjemny zapach z ust,
• obrzęk twarzy w okolicy kąta żuchwy – jednostronny i tkliwy,
• jednostronny kurcz szyi (chory stara się utrzymywać głowę nieruchomo pochylając ją w stronę po której rozwija się ropień),
• ból ucha, co ma związek z utrudnioną wentylacją ucha środkowego,
• jednostronne powiększenie węzłów chłonnych,
• uczucie ciała obcego w gardle,
• ślinotok,
• zmiana głosu na tzw.”kluskowaty”.

Na skutek rozwijającego się ropnia zmienia się również obraz śluzówki gardła. Jest ona mocno zaczerwieniona, a okolica okołomigdałkowa obrzęknięta. Jeśli ropień jest znacznych rozmiarów widoczny jest gołym okiem jako wyraźne uwypuklenie w obrębie łuku podniebienno-językowego. Migdałek może być na tyle powiększony, że powoduje przesunięcie języka na zdrową stronę.

Objawy ropnia okołomigdałkowego są bardzo dokuczliwe i w zasadzie uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Pacjent nie jest w stanie jeść, pić, a nawet przełykać śliny. Uczucie kluski w gardle powoduje na tyle duży dyskomfort, że szybko szuka on pomocy lekarskiej. Słusznie, ponieważ zwykle wymaga on hospitalizacji na oddziale otolaryngologicznym.

Ropień okołomigdałkowy przyczyny

Ropień okołomigdałkowy należy do wczesnych powikłań anginy bakteryjnej, czyli stanu zapalnego migdałków i błony śluzowej gardła wywołanego przez paciorkowce beta – hemolizujące typu A (Streptococcus pyogenes) oraz inne bakterie, tj. gronkowce lub Haemophilus influenzae. Kiedy najczęściej dochodzi do tego typu powikłań po anginie? Kiedy jest ona nieleczona lub terapia prowadzona jest w sposób niewłaściwy, m.in. zbyt krótko trwająca antybiotykoterapia, oporność patogenu na zastosowany antybiotyk czy też błędne rozpoznanie infekcji.

Ropień może rozwinąć się również bez wcześniej występującej infekcji gardła m.in. w wyniku stanu zapalnego obejmującego gruczoły ślinowe zlokalizowane w okolicy okołomigdałkowej, nieleczonej próchnicy czy chorób dziąseł i przyzębia, jak również zakażenia wirusem Epsteina i Barra jako następstwo mononukleozy zakaźnej.

Ropień okołomigdałkowy leczenie

Aby wdrożyć odpowiednie leczenie konieczne jest postawienie właściwej diagnozy. Zwykle stawiana jest ona na podstawie wywiadu lekarskiego i charakterystycznych objawów ropnia. Niekiedy lekarz pobiera do analizy treść z wnętrza zmiany. Na jej podstawie wykonywany jest posiew mający na celu wykrycie konkretnego patogenu odpowiedzialnego za infekcje. Powstaje również lista skutecznych w terapii antybiotyków. W przypadku problemów diagnostycznych stosuje się tomografię komputerową.

Ropień okołomigdałkowy jak leczyć? Zwykle ropne zmiany wymagają zastosowania antybiotykoterapii. W przypadku ropnia okołomigdałkowego lek aplikowany jest często dożylnie ze względu na szybszą poprawę stanu chorego. Oprócz antybiotyku pacjentowi podawane są również preparaty sterydowe i leki przeciwbólowe. Niestety takie postępowanie jest w wielu przypadkach niewystarczające i występuje konieczność wykonania zabiegu chirurgicznego, polegającego na nacięciu i odciągnięciu ropy (drenaż). Ta niewielka operacja laryngologiczna wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym. Natomiast w przypadku dzieci konieczne jest zastosowanie krótkotrwałego znieczulenia ogólnego. Oczywiście zabieg ten wykonuje się wdrażając równolegle antybiotyk na ropień okołomigdałkowy. Najczęściej wykorzystywane farmaceutyki to: penicylina, amoksycylina lub klindamycyna.

Ropień okołomigdałkowy to poważny problem zdrowotny, który wymaga specjalistycznego postępowania terapeutycznego, ponieważ nieleczony lub leczony zbyt krótko może stanowić nawet zagrożenie życia. Ropień okołomigdałkowy ile trwa leczenie? Jeśli rozpoznanie choroby nastąpi szybko, zostanie wprowadzona antybiotykoterapia oraz w trybie pilnym wykona się drenaż ropnia pacjent w ciągu tygodnia wraca do zdrowia. Zwykle jednak rekomenduje się nieco dłuższe stosowanie antybiotyku.

Ropień okołomigdałkowy jak długo trwa leczenie w przypadku bardzo rozwiniętego ropnia, który daje powikłania? Wtedy terapia może znacznie się wydłużyć, a pacjent będzie wymagał dłuższej hospitalizacji.

Ropień okołomigdałkowy domowe sposoby

Leczenie ropnia w gardle wymaga specjalistycznego leczenia opartego na antybiotykoterapii często połączonej z zabiegiem laryngologicznym. Domowe sposoby na ropień okołomigdałkowy pomogą jednak załagodzić dolegliwości z nim związane. Można zastosować lek na ból gardła w formie spray’u, tabletki do ssania lub płynu do płukania. Pomocne mogą okazać się również ziołowe napary z szałwii czy rumianku, a także wodny roztwór soli kuchennej do płukania gardła. W razie potrzeby sięga się również po doustne leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Warto zwrócić uwagę, że po zabiegu polegającym na drenażu ropnia w okolicy okołomigdałkowej tworzy się rana. Podczas okresu rekonwalescencji należy zaprzestać palenia papierosów, spożywania ostrych potraw i dużych, nierozdrobnionych kęsów jedzenia. Należy unikać picia gorących napojów.

Ropień okołomigdałkowy nawroty i powikłania

Ropień okołomigdałkowy może nawracać. Stanowi to duży problem szczególnie w przypadku gdy powstaje on jako powikłanie po anginie bakteryjnej. Ze względu na nawracający ropień okołomigdałkowy rekomenduje się trwałe usunięcie migdałków podniebiennych. Będzie to zapobiegało powtórnym anginom i powikłaniom po nich.

Chcesz wiedzieć więcej na temat migdałków? Przeczytaj artykuł: Migdałki – rodzaje, lokalizacja, choroby

Co więcej pozostawienie ropnia bez odpowiedniej interwencji może powodować dalsze problemy zdrowotne, które bywają bardzo poważne w skutkach, a w szczególnych przypadkach mogą nawet stanowić zagrożenie życia pacjenta. Ropień okołomigdałkowy powikłania:

• częściowa lub całkowita niedrożność dróg oddechowych,
• ropne stany zapalne tkanek położonych głębiej – szyi, przestrzeni przygardłowej, przyusznicy, zatoki jamistej,
• zakrzepica żyły szyjnej wewnętrznej,
• erozja ściany tętnicy szyjnej wewnętrznej,

Bagatelizowanie infekcji gardła może doprowadzić do poważnych zdrowotnych komplikacji. Dużym problemem jest gdy na błonie śluzowej gardła tworzy nie ropień okołomigdałkowy. Antybiotykoterapia to jedna z metod jego leczenia. Chociaż często wymaga on również postępowania chirurgicznego. Ropień również nie powinien być bagatelizowany, ponieważ w szczególnych przypadkach może stanowić nawet zagrożenie życia.