Typ produktu

LEK BEZ RECEPTY

Kod EAN

5909991415792

O produkcie

Leki Magnefar B6 Bio oraz Magnefar B6 Forte zawierają jony magnezowe oraz chlorowodorek pirydoksyny (witaminę B6).

Magnez jest kationem niezbędnym do prawidłowego przebiegu wielu biochemicznych procesów w ustroju. Jego biologiczna rola polega na aktywacji szeregu enzymów. Odgrywa istotną rolę w procesie skurczu mięśnia sercowego oraz wpływa na stan pobudliwości nerwowo-mięśniowej.

Magnez wchłania się tylko częściowo z przewodu pokarmowego, głównie w jelicie cienkim, przy czym stopień wchłaniania zależy od zawartości w pokarmach. Niedobór magnezu może powodować zaburzenia ze strony układu mięśniowego i ośrodkowego układu nerwowego.

Dawkowanie

Dorośli:

od 5 do 6 tabletek na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych, podczas posiłku.

Dzieci i młodzież:

U dzieci zalecenia dotyczące dawkowania są następujące:

6 - 14 lat :

21 - 30 kg - od 3 do 4 tabletek na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych, podczas posiłku

31 - 39 kg - od 4 do 5 tabletek na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych, podczas posiłku

14 - 18 lat:

≥ 40 kg - od 5 do 6 tabletek na dobę, w 2 lub 3 dawkach podzielonych, podczas posiłku

Nie należy stosować leku u dzieci w wieku poniżej 6 lat i o masie ciała poniżej 20 kg.

Wskazania

Leki Magnefar B6 Bio i Magnefar B6 Forte są zalecane w leczeniu i profilaktyce niedoboru magnezu.

Na niedobór magnezu może wskazywać występowanie wymienionych poniżej objawów:

• nerwowość, drażliwość, wahania nastroju, łagodny lęk, niepokój, przejściowe uczucie zmęczenia, ospałość, zaburzenia snu o niewielkim nasileniu;

• objawy lęku, takie jak kurcze przewodu pokarmowego lub kołatanie serca (bez zaburzeń serca);

• skurcze mięśni, mrowienie, drganie powiek.

Uzupełnienie magnezu może złagodzić powyższe objawy niedoboru. W przypadku braku poprawy po miesiącu stosowania leku Magnefar B6 Bio lub Magnefar B6 Forte kontynuowanie leczenia nie jest zalecane.

Przeciwwskazania

- jeśli pacjent ma uczulenie na cytrynian magnezu, chlorowodorek pirydoksyny lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;

- jeśli u pacjenta stwierdzono hipermagnezemię (zwiększone stężenie magnezu we krwi);

- jeśli u pacjenta występuje ostra niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min.);

- jeśli u pacjenta stwierdzono znaczne niedociśnienie tętnicze;

- jeśli u pacjenta stwierdzono blok przedsionkowo-komorowy;

- jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę zwaną myasthenia gravis (nabyta, przewlekła choroba, charakteryzująca się szybkim zmęczeniem i osłabieniem mięśni szkieletowych).

Skład

- Substancjami czynnymi leków są magnezu cytrynian i pirydoksyny chlorowodorek (witamina B6). Jedna tabletka powlekana zawiera 60 mg jonów magnezu w postaci magnezu cytrynianu (Magnesii citras) oraz 6,06 mg pirydoksyny chlorowodorku (Pyridoxini hydrochloridum).

- Pozostałe składniki to:

Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon (typ A), kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.

Otoczka tabletki: alkohol poliwinylowy, talk, tytanu dwutlenek (E 171), glicerolu monokaprylokapronian (typ 1), sodu laurylosiarczan.

Wpływ na płodność

Badania nad witaminą B₆ wykazały jej wpływ na płodność u mężczyzn. Jednakże taki efekt występuje tylko przy bardzo wysokich dawkach. Leki Magnefar B₆ Bio oraz Magnefar B₆ Forte zawierają niewielkie dawki witaminy B₆.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Magnefar B6 Bio lub Magnefar B6 Forte należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

W przypadku skojarzonego niedoboru magnezu i wapnia, w pierwszej kolejności należy wyrównać niedobór magnezu.

W przypadku ciężkiego niedoboru magnezu i zaburzeń wchłaniania, leczenie należy rozpocząć pod kontrolą lekarza od dożylnego podawania magnezu.

Długotrwałe stosowanie wysokich dawek magnezu może przyczyniać się do rozwoju próchnicy.

Lek podawany w dawce wyższej niż zalecana może powodować biegunkę.

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek, ze względu na ryzyko wystąpienia wysokiego stężenia magnezu we krwi.

W wyniku długotrwałego stosowania magnezu może zwiększyć się stężenie potasu we krwi, szczególnie u pacjentów z kontrolowanym spożyciem potasu i osłabioną czynnością nerek.

Długotrwałe stosowanie pirydoksyny (kilka miesięcy lub lat) może spowodować zaburzenia nerwów czuciowych. Objawy obejmują: drętwienie i zaburzenia poczucia pozycji, mrowienie w dłoniach i stopach a także stopniowo postępujące zaburzenia koordynacji ruchów. W większości przypadków objawy ustępują po zaprzestaniu stosowania pirydoksyny.

Jeśli wystąpią działania niepożądane, należy tymczasowo, do ustąpienia objawów, przerwać stosowanie leku lub zmniejszyć dawkę.

Dzieci i młodzież

Leki Magnefar B6 Bio oraz Magnefar B6 Forte stosuje się u dorosłych oraz dzieci w wieku 6 lat lub starszych.

W razie jakichkolwiek wątpliwości należy zwrócić się o poradę do lekarza lub farmaceuty.

Leki Magnefar B6 Bio oraz Magnefar B6 Forte zawierają sód. Leki zawierają mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w zalecanej jednostce dawkowania, to znaczy leki uznaje się za „wolne od sodu”.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża

Lek może być stosowany w ciąży wyłącznie w porozumieniu z lekarzem. Badania nie wykazały szkodliwego działania magnezu w okresie ciąży.

Karmienie piersią

Lek może być stosowany w okresie karmienia piersią wyłącznie w porozumieniu z lekarzem. Zaleca się aby w okresie karmienia piersią dawka witaminy B6 nie przekraczała 20 mg na dobę.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeżeli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, ponieważ mogą one powodować niedobór magnezu i (lub) witaminy B6 poprzez m.in. zwiększenie ich wydalania z organizmu lub osłabienie wchłaniania:

• niektóre antybiotyki (cisplatyna, cyklosporyna A, ryfampicyna, amfoterycyna B, penicylamina, izoniazyd, cykloseryna);

• bisfosfoniany (leki stosowane w leczeniu osteoporozy);

• leki moczopędne (np. tiazydy lub furosemid);

• cetuksymab lub erlotynib (leki stosowane w leczeniu nowotworów);

• inhibitory pompy protonowej (leki stosowane w leczeniu zgagi, takie jak pantoprazol czy omeprazol);

• foskarnet (lek przeciwwirusowy);

• pentamidyna (lek stosowany w leczeniu zakażeń pasożytniczych lub zakażeń płuc);

• hydralazyna (lek stosowany w obniżaniu ciśnienia krwi);

• fosforany, związki żelaza lub sole wapnia; • środki antykoncepcyjne; • leki przeczyszczające.

W przypadku stosowania tych leków może być konieczne indywidualne dostosowanie dawki leku Magnefar B6 Bio oraz Magnefar B6 Forte.

Należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje lewodopę (lek stosowany w leczeniu choroby Parkinsona), gdyż witamina B6 może hamować jej działanie.

Nie należy przyjmować równocześnie leków zawierających magnez i niektórych antybiotyków (fluorochinolony, tetracykliny) czy leków stosowanych w leczeniu osteoporozy (tzw. bisfosfoniany), gdyż magnez może zmniejszać ich wchłanianie z przewodu pokarmowego. Należy zachować co najmniej 2-3 godzinny odstęp między przyjęciem tych leków a zastosowaniem leku Magnefar B6 Bio lub Magnefar B6 Forte.

Przy jednoczesnym zastosowaniu preparatów magnezu z węglanem litu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (takimi jak amiloryd i spironolakton), lub z innymi lekami zawierającymi magnez (takimi jak leki przeczyszczające, leki zobojętniające sok żołądkowy), istnieje ryzyko wystąpienia hipermagnezemii i objawów zatrucia magnezem. Ryzyko jest szczególnie zwiększone u osób z niewydolnością nerek.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Leki Magnefar B₆ Bio oraz Magnefar B₆ Forte nie wpływają na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Działania niepożądane

Rzadko: bóle brzucha, luźne stolce lub biegunka na początku leczenia (zwykle o małym nasileniu i przemijające); zaczerwienienie skóry. Bardzo rzadko: reakcje alergiczne.