Typ produktu
LEK BEZ RECEPTY
O produkcie
Lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wykazuje działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn. Ponadto, ibuprofen w sposób odwracalny hamuje agregację płytek. Po podaniu doustnym szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając C<sub>max</sub> w surowicy w 90 min od podania. Wiąże się z białkami osocza w 99%. T<sub>0,5</sub> wynosi ok. 2 h. Stężenie leku w mazi stawowej na poziomie stałym stwierdza się pomiędzy 2. a 8. h po przyjęciu leku. Ibuprofen jest metabolizowany w 90% do 2 nieaktywnych metabolitów, które, wraz z niezmienionym ibuprofenem, eliminowane są przez nerki w ciągu 24 h od podania ostatniej dawki.
Dawkowanie
Doustnie. Preparat do doraźnego stosowania. Bez konsultacji z lekarzem nie stosować dłużej niż 3 dni. Wystąpienie działań niepożądanych można zmniejszyć przez zastosowanie najmniejszej skutecznej dawki w najkrótszym czasie koniecznym do złagodzenia objawów. Dawka dobowa leku w leczeniu bólu i gorączki wynosi 20-30 mg/kg mc. podana w dawkach podzielonych wg poniższego schematu. Dzieci: w wieku 3-6 miesięcy (mc. 5-7,6 kg): dawka jednorazowa - 1,25 ml (50 mg), maksymalna dawka dobowa - 1,25 ml 3 razy/dobę (150 mg/dobę); w wieku 6-12 miesięcy (mc. 7,7-9 kg): dawka jednorazowa - 1,25 ml (50 mg), maksymalna dawka dobowa - 1,25 ml 3-4 razy/dobę (150-200 mg/dobę); w wieku 1-3 lat (mc. 10-15 kg): dawka jednorazowa - 2,5 ml (100 mg), maksymalna dawka dobowa - 2,5 ml 3 razy/dobę (300 mg/dobę); w wieku 4-6 lat (mc. 16-20 kg): dawka jednorazowa - 3,75 ml (100 mg), maksymalna dawka dobowa - 3,75 ml 3 razy/dobę (450 mg/dobę); w wieku 7-9 lat (mc. 21-29 kg): dawka jednorazowa - 5 ml (200 mg), maksymalna dawka dobowa - 5 ml 3 razy/dobę (600 mg/dobę); w wieku 10-12 lat (mc. 30-40 kg): dawka jednorazowa - 7,5 ml (300 mg), maksymalna dawka dobowa - 7,5 ml 3 razy/dobę (900 mg/dobę); mc. powyżej 40 kg: dawka jednorazowa - 7,5-10 ml (300-400 mg), maksymalna dawka dobowa: 7,5 ml 3-4 razy/dobę (900-1200 mg/dobę). Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: dawką rekomendowaną w objawowym leczeniu bólu i gorączki jest 10 ml 3 razy na dobę, do ustąpienia objawów. Lek należy podawać w odstępach co najmniej 6 h. Nie należy stosować większej dawki niż zalecana. U niemowląt poniżej 6. mż. lek można podawać tylko po konsultacji z lekarzem. W przypadku dzieci w wieku 3 - <6 miesięcy, należy zasięgnąć porady lekarza jeśli objawy nasilają się lub jeśli nie ustępują po 24 h. W przypadku dzieci w wieku 6 miesięcy i powyżej oraz młodzieży, należy zasięgnąć porady lekarza, jeśli podawanie leku jest konieczne przez więcej niż 3 dni lub jeśli objawy ulegają nasileniu. Jeśli u młodzieży i dorosłych objawy nasilą się, lub jeśli koniecznie jest podawanie leku przez dłużej niż 3 dni - w przypadku bólu głowy, migreny lub gorączki - lub jeśli konieczne jest stosowanie dłuższe niż 4 dni w leczeniu bólu, należy zasięgnąć porady lekarza. <u>Szczególne grupy pacjentów</u>. U pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczne dostosowywanie dawki, chyba że występuje niewydolność nerek lub wątroby i dawka powinna być zindywidualizowana. U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie jest konieczne zmniejszenie dawki; u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CCr poniżej 30 ml/min) stosowanie jest przeciwwskazane. U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczne zmniejszenie dawki; u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby stosowanie jest przeciwwskazane. <u>Sposób podania</u>. Lek może być podany bezpośrednio lub rozpuszczony w wodzie lub soku. U osób z wrażliwym przewodem pokarmowym zaleca się zażywanie leku podczas posiłku lub popijanie mlekiem. Do opakowania dołączona jest podwójna łyżka miarowa o pojemności 1,25; 2,5; 3,75 i 5 ml lub dozownik w formie strzykawki doustnej 5 ml z podziałką ułatwiającą dawkowanie. Wstrząsnąć przed użyciem.
Wskazania
Gorączka różnego pochodzenia (także w przebiegu zakażeń wirusowych, w przebiegu odczynu poszczepiennego). Bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego: bóle głowy, gardła i mięśni np. w przebiegu zakażeń wirusowych; bóle mięśni, stawów i kości, na skutek urazów narządu ruchu (nadwyrężenia, skręcenia); bóle na skutek urazów tkanek miękkich, bóle pooperacyjne; bóle zębów, bóle po zabiegach stomatologicznych, bóle na skutek ząbkowania; bóle głowy; bóle uszu występujące w stanach zapalnych ucha środkowego. Lek jest wskazany dla dzieci o mc. powyżej 5 kg (w wieku powyżej 3. mż.), młodzieży i dorosłych.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ibuprofen lub którąkolwiek substancję pomocniczą oraz na inne NLPZ. Pacjenci, u których w trakcie leczenia kwasem acetylosalicylowym lub innymi NLPZ występowały w wywiadzie jakiekolwiek objawy alergii w postaci skurczu oskrzeli lub astmy, zapalenia błony śluzowej nosa, pokrzywki. Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy czynna lub nawracająca w wywiadzie, perforacja lub krwawienie (zdefiniowane jako dwa lub więcej epizodów owrzodzenia lub krwawienia), również występujące po zastosowaniu NLPZ. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek (CCr poniżej 30 ml/min). Ciężka niewydolność serca (klasa IV wg NYHA). Zaburzenia krzepnięcia krwi (ibuprofen może wydłużać czas krwawienia), skaza krwotoczna. Zaburzenia wytwarzania krwi o nieustalonym pochodzeniu, takie jak małopłytkowość. Naczyniowo-mózgowe lub inne czynne krwawienia. Pacjenci z ciężkim odwodnieniem (wywołanym wymiotami, biegunką lub niewystarczającym spożyciem płynów). Dzieci w wieku poniżej 3 mż. i (lub) mc. poniżej 5 kg. III trymestr ciąży.
Skład
5 ml zawiesiny zawiera 200 mg ibuprofenu. Preparat zawiera: sorbitol ciekły niekrystalizujący, glikol propylenowy i benzoesan sodu.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których występuje: toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej (zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych); wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra przerywana porfiria); choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego i Crohna - ryzyko zaostrzenia choroby); nadciśnienie tętnicze i (lub) zaburzeniem czynności serca w wywiadzie; zaburzenia czynności nerek (ryzyko dalszego pogorszenia czynności nerek); zaburzenia czynności wątroby; przeprowadzono niedawno rozległy zabieg chirurgiczny; u pacjentek w I i II trymestrze ciąży oraz karmiących piersią. Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych w leczeniu bólu głowy może nasilić dolegliwości. Ból głowy spowodowany nadużywaniem leków należy podejrzewać u pacjentów, którzy mają częste lub codzienne bóle głowy pomimo (lub z powodu) regularnego stosowania leków przeciwbólowych. U pacjentów w podeszłym wieku ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe niż u pacjentów młodszych, w szczególności krwawienie z przewodu pokarmowego lub jego perforacja, które mogą prowadzić do zgonu. U pacjentów z czynną lub przebytą astmą oskrzelową oraz chorobami alergicznymi zażycie leku może spowodować skurcz oskrzeli. Należy unikać stosowania ibuprofenu z innymi NLPZ, w tym także inhibitorami COX-2. U pacjentów stosujących lek istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą być śmiertelne, u pacjentów z objawami ostrzegawczymi lub bez takich objawów lub wcześniejszych zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego. Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji przewodu pokarmowego wzrasta wraz z większymi dawkami NLPZ, u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, szczególnie, jeśli było ono powikłane krwotokiem lub perforacją oraz u pacjentów w podeszłym wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej dostępnej dawki. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w wieku podeszłym, powinni być poinformowani, że należy powiadomić lekarza o wszelkich nietypowych objawach ze strony układu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza w początkowym okresie terapii. Należy zachować szczególną ostrożność stosując ibuprofen u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń żołądka i jelit, owrzodzenia lub krwawienia, takie jak kortykosteroidy czy leki przeciwzakrzepowe, np. warfaryna (acenokumarol), lub leki przeciwagregacyjne, np. kwas acetylosalicylowy. Należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Jeśli u pacjenta stosującego ibuprofen wystąpi krwawienie lub owrzodzenie przewodu pokarmowego, lek należy odstawić. Należy zachować ostrożność przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) niewydolnością serca, gdyż w związku z leczeniem NLPZ opisywano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze oraz obrzęki. W takich przypadkach pacjent powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Jednoczesne, długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). To ryzyko może zostać zwiększone pod wpływem wysiłku fizycznego związanego z utratą soli i odwodnieniem, dlatego należy go unikać. Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży. Ze względu na ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji skórnych należy zaprzestać stosowania leku po wystąpieniu pierwszych objawów: wysypki skórnej, zmian dotyczących błon śluzowych lub wszelkich innych objawów nadwrażliwości. W wyjątkowych przypadkach ospa wietrzna może być źródłem ciężkich powikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich. W chwili obecnej nie można wykluczyć wpływu leków z grupy NLPZ na pogorszenie się tych zakażeń. Tak więc zaleca się, aby unikać stosowania ibuprofenu w przypadku ospy wietrznej. Po wystąpieniu pierwszych objawów reakcji nadwrażliwości po przyjęciu lub podaniu leku leczenie musi być przerwane. Personel medyczny powinien wdrożyć niezbędne postępowanie dostosowane do objawów. Ibuprofen może czasowo hamować czynność płytek krwi (agregacja trombocytów) - należy uważnie monitorować stan pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia. Leki z grupy NLPZ mogą maskować objawy zakażenia i gorączki Ponadto leki z grupy NLPZ mogą powodować zaburzenia widzenia - w takim przypadku lek należy odstawić i przeprowadzić badanie okulistyczne. W przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu i NLPZ, nasileniu mogą ulec działania niepożądane związane z działaniem substancji czynnej, szczególnie te dotyczące układu pokarmowego i OUN. Lek zawiera sorbitol ciekły niekrystalizujący 70% (40 mg/ml) - nie powinien byś stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy; sorbitol może wpływać na biodostępność innych leków podawanych równocześnie drogą doustną. Preparat zawiera glikol propylenowy (10 mg/ml) oraz benzoesan sodu (2 mg/ml).
Ciąża i karmienie piersią
W I i II trymestrze ciąży, ibuprofenu nie należy podawać, jeśli nie jest to konieczne. Jeśli ibuprofen jest stosowany przez kobietę planującą ciążę lub w czasie I i II trymestru ciąży, dawka powinna być tak mała a czas trwania leczenia tak krótki, jak tylko to możliwe. Ibuprofen jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. W III trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą wpływać na płód wywołując: działanie toksyczne na serce i płuca (z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym) oraz zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do niewydolności nerek z małowodziem; w przypadku matki i noworodka, pod koniec ciąży: możliwe jest wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwagregacyjne, mogące wystąpić nawet podczas stosowania bardzo małych dawek oraz hamowanie skurczów macicy skutkujące opóźnionym lub wydłużonym porodem. Ibuprofen i jego metabolity mogą przenikać w małych stężeniach do mleka kobiecego. Ponieważ jak dotąd nie ma doniesień o szkodliwym wpływie produktu leczniczego na niemowlęta, przerwanie karmienia nie jest koniecznie w trakcie krótkotrwałego leczenia ibuprofenem, w dawkach stosowanych w leczeniu bólu i gorączki. Istnieją dowody na to, że substancje hamujące cyklooksygenazę mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.
Stosowanie innych leków
Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego i ibuprofenu nie jest zalecane ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego. Leki z grupy NLPZ mogą osłabiać działanie leków moczopędnych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. U niektórych pacjentów z osłabioną czynnością nerek (np. pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z osłabioną czynnością nerek) skojarzone stosowanie inhibitora ACE, leku β-adrenolitycznego lub antagonistów receptora angiotensyny II i leków hamujących cyklooksygenazę może spowodować dalsze pogorszenie czynności nerek, w tym możliwą ostrą niewydolność nerek, która zazwyczaj jest odwracalna. Dlatego, to skojarzenie należy stosować z ostrożnością, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni i należy rozważyć monitorowanie czynności nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego, a następnie okresowo. Diuretyki mogą zwiększać ryzyko działania nefrotoksycznego NLPZ. Jednoczesne podawanie ibuprofenu i leków moczopędnych oszczędzających potas może prowadzić do hiperkaliemii. Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z glikozydami naparstnicy, fenytoiną lub preparatami litu może zwiększać stężenie tych leków w surowicy. Kontrola stężenia litu w surowicy, stężenia glikozydów naparstnicy w surowicy i fenytoiny w surowicy nie jest z reguły konieczna w przypadku stosowania produktu zgodnie z zaleceniami (maksymalnie przez 3 dni). Istnieje dowód na możliwe zwiększenie stężenia metotreksatu w osoczu. Leki z grupy NLPZ hamują wydzielanie kanalikowe metotreksatu co może prowadzić do zmniejszenia klirensu metotreksatu. W leczeniu dużymi dawkami metotreksatu, należy unikać stosowania ibuprofenu. Należy uwzględnić ryzyko wystąpienia interakcji między lekami z grupy NLPZ a metotreksatem w trakcie leczenia małą dawką metotreksatu, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek. W trakcie leczenia skojarzonego metotreksatem i lekami z grupy NLPZ należy monitorować czynność nerek. Zaleca się zachowanie ostrożności, jeśli leki z grupy NLPZ i metotreksat są podawane w ciągu 24 h, ponieważ może nastąpić zwiększenie stężenia metotreksatu w osoczu co może skutkować zwiększeniem działania toksycznego. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu i takrolimusu istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działania toksycznego na nerki. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu i cyklosporyny istnieją ograniczone dane dotyczące możliwych interakcji prowadzących do zwiększonego ryzyka wystąpienia działania toksycznego na nerki. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu i kortykosteroidów istnieje zwiększone ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego. Leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu i leków przeciwpłytkowe lub SSRI istnieje zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Badania kliniczne wykazały interakcje między lekami z grupy NLPZ i lekami przeciwcukrzycowymi (pochodne sulfonylomocznika). Mimo, że interakcje pomiędzy ibuprofenem i pochodnymi sulfonylomocznika nie zostały opisane do tej pory, zaleca się kontrolę stężenia glukozy we krwi jako środek ostrożności w trakcie stosowania skojarzonego. Istnieją dane dotyczące zwiększonego ryzyka wylewów krwi do stawu i krwiaków u chorych z HIV(+) z hemofilią leczonych w skojarzeniu zydowudyną i ibuprofenem. Leki, które zawierają probenecyd lub sulfinpirazon mogą opóźnić wydalanie ibuprofenu. Działanie toksyczne baclofenu może wystąpić po rozpoczęciu stosowania ibuprofenu. Rytonawir może zwiększać stężenie leków z grupy NLPZ w osoczu. Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszyć wydalanie aminoglikozydów. U pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ oraz antybiotyki z grupy chinolonów istnieje zwiększone ryzyko drgawek. W badaniu z worykonazolem i flukonazolem (inhibitory CYP2C9) wykazano zwiększony o ok. 80-100% wpływ S (+)ibuprofenu - należy rozważyć zmniejszenie dawki ibuprofenu, gdy podawane są silne inhibitory CYP2C9 w skojarzeniu, szczególnie gdy podawana jest duża dawka ibuprofenu z worykonazolem lub flukonazolem. Ibuprofen hamuje działanie kaptoprylu na wydalanie sodu. Podczas skojarzonego stosowania ibuprofenu i cholestyraminy wchłanianie ibuprofenu jest opóźnione i zmniejszone (25%) - leki należy podawać w kilkugodzinnych przerwach. Nie należy stosować NLPZ w okresie 8-12 dni po podaniu mifeprystonu, ponieważ mogą one osłabiać działanie mifeprystonu. Należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu z innymi NLPZ, w tym inhibitorami COX-2 (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych). Preparaty zawierające <i>Gingko biloba </i>mogą one zwiększać ryzyko krwawienia.
Działania niepożądane
Podczas krótkotrwałego stosowania ibuprofenu w dawkach dostępnych bez recepty zaobserwowano działania niepożądane wymienione poniżej. Stosując ibuprofen w innych wskazaniach i długotrwale mogą wystąpić inne działania niepożądane. Niezbyt często: pokrzywka i świąd, bóle głowy, zaburzenia widzenia, niestrawność, ból brzucha, nudności, różnego rodzaju wysypki skórne. Rzadko: zaburzenia psychotyczne, depresja, bezsenność, pobudzenie, zawroty głowy, szumy uszne, biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty zapalenie błony śluzowej żołądka, obrzęki, drażliwość, zmęczenie. Bardzo rzadko: nasilenie zakażeń związanych z zapaleniem (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi), w wyjątkowych przypadkach ciężkie zakażenia skóry i tkanek miękkich powikłania mogą wystąpić podczas infekcji ospy wietrznej, zaburzenia wskaźników morfologii krwi (anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza) - pierwszymi objawami są gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, zmęczenie, krwawienie (np. siniaki, wybroczyny, plamica, krwawienie z nosa), ciężkie reakcje nadwrażliwości (objawy mogą obejmować: obrzęk twarzy, języka lub krtani, duszność, tachykardię, spadek ciśnienia krwi - anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy lub ciężki wstrząs), aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, wrzody trawienne, perforacja lub krwawienie z przewodu pokarmowego, smoliste stolce, krwawe wymioty (czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u osób w podeszłym wieku), wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego oraz choroby Crohna, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń jelita, zaburzenia czynności wątroby (szczególnie podczas długotrwałego stosowania), niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby, ciężkie reakcje skórne (takie jak reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka), ostra niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych (szczególnie po długotrwałym użyciu, powodująca wzrost stężenie mocznika w surowicy krwi), hipernatremia (retencja sodu), zmniejszenie ilości wydalanego moczu, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, obrzęk, nadciśnienie tętnicze, niewydolność serca związana ze stosowaniem NLPZ w dużych dawkach, zapalenie naczyń. Częstość nieznana: nadreaktywność dróg oddechowych (np. astma, zaostrzenie astmy, skurcz oskrzeli, duszność), reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS). Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu). Patogeneza aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych indukowanego przez leki nie została w pełni poznana. Jednakże dostępne dane dotyczące zależnego od NLPZ aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych wskazują na reakcje nadwrażliwości (ze względu na tymczasowy związek z przyjmowaniem leku oraz ustępowanie objawów po odstawieniu leku). U pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (np. toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, takie jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja.
Adres producenta/dystrybutora
ul. Królowej Jadwigi 148A/1A, 30-212 Kraków
Kod EAN
5909991380854
