Typ produktu

LEK BEZ RECEPTY

Kod EAN

5909991403973

O produkcie

Lek do miejscowego leczenia jamy ustnej. Chlorek cetylopirydyniowy działa bakteriobójczo wobec bakterii Gram-ujemnych, Gram-dodatnich, przeciwgrzybiczo (Candida albicans) oraz przeciwwirusowo w stosunku do wirusów posiadających otoczkę białkowo-lipidową. Działanie na drobnoustroje polega na destabilizacji błony komórkowej i enzymów związanych z procesami oddychania i glikolizy. Dzięki obniżeniu napięcia powierzchniowego chlorek cetylopirydyniowy łatwo przenika do tkanek zmienionych zapalnie. Lidokaina powoduje szybkie znieczulenie miejscowe tkanki i ustąpienie bólu w przebiegu stanu zapalnego. Lidokaina wywołuje odwracalne zahamowanie przewodnictwa we włóknach nerwowych, poprzez blokowanie pompy sodowo-potasowej i zahamowanie przepuszczalności błony komórkowej dla jonów. Przewodnictwo w cienkich włóknach nerwowych, bez osłonki mielinowej (np. włókna przewodzące czucie bólu) jest hamowane już przy niskim stężeniu środka miejscowo znieczulającego. Początek hamowania przewodnictwa w nerwach błony śluzowej jamy ustnej następuje po około 1-5 min. Cynk wykazuje aktywność przeciwwirusową, warunkuje prawidłową czynność układu immunologicznego. Lidokaina po podaniu miejscowym wchłania się do krążenia ogólnego, najszybciej z błon śluzowych. Z przewodu pokarmowego wchłania się w 30-40% i jest natychmiast hydrolizowana. Niezależnie od drogi podania, lidokaina podlega dystrybucji we wszystkich tkankach, przenika do OUN oraz do krwi płodu. Z białkami krwi wiąże się w 33-66%. T_0,5 wynosi 1,5-2 h. Metabolizowana jest w ponad 90% przez enzymy mikrosomalne w wątrobie, częściowo do aktywnych metabolitów. Zaledwie 10% lidokainy jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej, a 7% z żółcią. Wchłanianie cynku zachodzi w jelicie cienkim w 20-40%. W świetle jelita cynk wiąże się z białkiem wiążącym cynk, po czym zostaje wchłonięty przez enterocyty. Następnie ulega przeniesieniu do surowicy krwi i związaniu przez albuminy. W wątrobie cynk może zostać związany przez metalotioneinę. Wydalanie cynku z organizmu następuje w 90% przez przewód pokarmowy; w ok. 10% wydalany jest z moczem, nieznaczna ilość wydalana jest z potem. Chlorek cetylopirydyniowy szybko się wchłania w przewodzie pokarmowym. Słabo wchłania się przez skórę, nie przenika przez stratum corneum; przenika do wątroby, płuc i nerek, wydalany jest z moczem.

Dawkowanie

Miejscowo, na błonę śluzową jamy ustnej. Dorośli: stosować po 3 dawki aerozolu co 1 lub 2 h. Nie stosować częściej niż 8 razy na dobę. Dzieci w wieku powyżej 6 lat: stosować po 3 dawki aerozolu co 2 lub 3 h. Nie stosować częściej niż 6 razy na dobę. Nie należy stosować leku u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Nie należy stosować dłużej niż przez 5 kolejnych dni. Sposób podania. Nie należy stosować aerozolu w czasie posiłku. Najlepiej stosować godzinę przed posiłkiem lub po posiłku.

Wskazania

Lek antyseptyczny i miejscowo znieczulający z dodatkiem cynku do stosowania: w stanach zapalnych jamy ustnej, w zapaleniu dziąseł oraz w zakażeniach i owrzodzeniach błony śluzowej jamy ustnej (afty, pleśniawki), w tym wynikających z urazów wywołanych przez aparaty ortodontyczne i protezy dentystyczne.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne, inne leki miejscowo znieczulające z grupy amidów lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. Wrodzona lub idiopatyczna methemoglobinemia. Dzieci w wieku poniżej 6 lat. Myasthenia gravis.

Skład

1 ml aerozolu zawiera 2,9 mg chlorku cetylopirydyniowego, 1,96 mg jednowodnego chlorowodorku lidokainy i 25,6 mg glukonianu cynku (co odpowiada 3,7 mg jonom cynku). Pojedyncza dawka aerozolu zawiera 0,17 ml roztworu. 3 dawki aerozolu (0,51 ml roztworu) zawierają 1,5 mg chlorku cetylopirydyniowego, 1,0 mg jednowodnego chlorowodorku lidokainy oraz 13,065 mg glukonianu cynku. Lek zawiera etanol.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Ostrożnie stosować u osób, u których występuje stan zapalny gardła i gorączka utrzymującą się kilka dni przed zastosowaniem leku, albo ból gardła połączony z gorączką, zawrotami głowy, nudnościami lub wymiotami. Nie należy stosować dłużej niż przez 5 kolejnych dni. Jeśli po 5 dniach stosowania nie obserwuje się poprawy, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza, ponieważ przedłużające się lub nawracające afty mogą być pierwszym objawem poważnej choroby. Leki miejscowo znieczulające, w tym jednowodny chlorowodorek lidokainy, mogą powodować zaburzenia połykania i zwiększać ryzyko zachłyśnięcia. Należy unikać przyjmowania pokarmów i napojów bezpośrednio po zastosowaniu leku. Ze względu na zmniejszoną wrażliwość na ciepło, istnieje zwiększone ryzyko oparzeń jamy ustnej oraz gardła, spowodowanych przyjmowaniem zbyt gorących napojów oraz pokarmów. Lek zawiera 27 mg alkoholu (etanolu 96%) w 3 dawkach (0,51 ml), co jest równoważne 27 mg/0,51 ml (5,1% [m/v]). Ilość alkoholu w 3 dawkach (0,51 ml) leku jest równoważna mniej niż 1 ml piwa lub 1 ml wina. Mała ilość alkoholu w tym produkcie nie będzie powodowała zauważalnych skutków.

Ciąża i karmienie piersią

Brak danych lub istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania substancji czynnych u kobiet w okresie ciąży. Lek nie jest zalecany do stosowania w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznej metody antykoncepcji. Jednowodny chlorowodorek lidokainy przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Leku nie należy stosować u kobiet karmiących piersią.

Stosowanie innych leków

Chlorek cetylopirydyniowy osłabia działanie kwasu acetylosalicylowego. Jednowodny chlorowodorek lidokainy może zwiększyć stężenie methemoglobiny we krwi u pacjentów otrzymujących jednocześnie inne leki wpływające na powstawanie methemoglobiny, np. sulfonamidy. Cymetydyna, β-adrenolityki, norepinefryna i anestetyki wziewne hamują metabolizm lidokainy poprzez zmniejszenie przepływu wątrobowego, prowadząc do zwiększenia stężenia lidokainyw surowicy. Barbiturany, ryfampicyna, fenytoina przyspieszają metabolizm lidokainy poprzez aktywację enzymów mikrosomalnych wątroby. Lidokaina nasila działanie leków zwiotczających mięśnie poprzecznie prążkowane. Jony cynku zmniejszają wchłanianie tetracyklin. Związki wapnia, żelaza, substancje chelatujące (np. D-penicylamina) zmniejszają wchłanianie soli cynku. Nie należy stosować jednocześnie związków cynku i kwasu acetylosalicylowego, ibuprofenu, indometacyny, diuretyków tiazydowych, kortykosteroidów. Duże ilości cynku hamują wchłanianie miedzi. Produkty mleczne zmniejszają wchłanianie soli cynku.

Działania niepożądane

Niezbyt często: miejscowe reakcje skórne, takie jak: rumień, świąd, wyprysk, pieczenie. Rzadko: ciężkie reakcje skórne, takie jak: wyprysk pęcherzowy lub pryszczowaty, które mogą rozprzestrzeniać się lub być uogólnione, pokrzywka, nadwrażliwość na światło słoneczne, ból głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, bóle brzucha, biegunka), wymioty, metaliczny smak w ustach, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. Bardzo rzadko: nasilenie występującej wcześniej niewydolności nerek.