Katar bakteryjny - objawy, rozpoznanie, przebieg, leczenie

Bakteryjny katar- najczęstsze przyczyny

Patogenami odpowiedzialnymi za większość katarów bakteryjnych są:

• Streptococcus pneumoniae,
• Staphylococcus aureus
• Haemophilus influenzae,
• Moraxella catarrhalis.

Bakterie te kolonizują górne drogi oddechowe i mogą prowadzić do infekcji, zwłaszcza gdy układ odpornościowy jest osłabiony lub naturalna bariera ochronna śluzówki została uszkodzona na skutek działania różnego rodzaju czynników.

Niektórzy pacjenci mają znacznie większą predyspozycję do pojawienia się kataru ropnego niż inni. Mowa tutaj m.in. o osobach, które w sezonie infekcyjnym często zapadają na katar wirusowy  towarzyszący przeziębieniu. Na skutek działania patogenów, pojawiają się miejscowe zmiany na śluzówce nosa, co osłabia jej naturalną funkcję obronną. Wodnisty katar znacznie częściej nadkaża się bakteryjnie u osób z osłabioną odpornością, dzieci, seniorów, pacjentów zmagających się z przewlekłymi schorzeniami dróg oddechowych, tj. astmą czy obturacyjną chorobą płuc, a także osób narażonych na działanie dymu tytoniowego oraz przebywających w zapylonym, zanieczyszczonym środowisku. Dlatego ta grupa pacjentów powinna szczególnie uważać na infekcje górnych dróg oddechowych i gdy pojawią się u nich pierwsze obawy kataru należy niezwłocznie podjąć leczenie domowe, a w razie pogorszenia stanu zdrowia zgłosić się do lekarza.

Katar bakteryjny- objawy i rozpoznanie

Katar bakteryjny u dzieci i dorosłych jest często mylony z nieżytem nosa o etologii wirusowej, jednak ma kilka charakterystycznych cech, które pozwalają go odróżnić i tym samym odpowiednio leczyć. Katar ropny- objawy:

• Gęsty katar o charakterystycznym zabarwieniu, tj. zielony katar lub mocno żółty katar, jego ewakuacja z nosa nie jest prosta, co więcej uniemożliwia on swobodne oddychanie,
• Nieprzyjemny zapach wydzieliny z nosa,
• Ropny katar spływający do gardła generujący dodatkowo ból gardła i nieprzyjemny zapach z ust,
• Ropny katar zatokowy powodujący ból zatok i uczucie ucisku w okolicy czoła oraz policzków, które to objawy nasilają się podczas pochylania głowy do przodu,
• Ropny katar i ropiejące oczy- mogą oznaczać, że infekcja rozszerzyła się na zatoki przynosowe,
• Symptomy ogólnoustrojowe związane z zakażeniem, tj. osłabienie, ogólne złe samopoczucie, podwyższona temperatura ciała, szybko pojawiające się i narastające kaskadowo objawy choroby.

W rozpoznaniu infekcji pomaga również czas trwania objawów. Ile trwa katar bakteryjny? Zwykle utrzymuje się on ponad 10 dni. Symptomy nasilają się po początkowej poprawie lub są bardzo intensywne od samego początku trwania choroby.

Mimo charakterystycznych cech kataru ropnego, aspekt katar bakteryjny a wirusowy, zawsze powinien wyjaśnić lekarz. Odpowiednia diagnoza wymaga uwzględnienia objawów klinicznych oraz przeprowadzenia badania lekarskiego. W niektórych przypadkach wykonuje się również wymaz z nosa, szczególnie gdy infekcja często nawraca lub występuje problem z jej całkowitym wyleczeniem. Określenie konkretnego patogenu odpowiedzialnego za ropny katar z jednej dziurki bądź obu, pozwala na celowaną farmakoterapię zapewniającą najwyższą skuteczność.

Wiele osób zastanawia się również czy katar bakteryjny jest zaraźliwy? Oczywiście, katar ropny jest zaraźliwy. Dlatego tak łatwo infekcje kataralne rozprzestrzeniają się w żłobkach i przedszkolach oraz innych skupiskach, gdzie ciężko jest z utrzymaniem dystansu i zasad higieny. Bakterie przenoszone są z człowieka na człowieka drogą kropelkową lub poprzez dotykanie zanieczyszczonych przedmiotów. Bytują w obrębie błony śluzowej nosa i dróg oddechowych, a gdy odporność spada, pojawia się sposobność do ich namnażania i rozwoju symptomów choroby.

Katar bakteryjny leczenie domowe

Ropny katar nie zawsze wymaga antybiotykoterapii. Tego typu specjalne farmaceutyki są wskazane tylko w przypadku ciężkich, przewlekłych lub skomplikowanych infekcji. Antybiotyki są niezbędne, gdy występuje wysoka gorączka, silny ból zatok lub objawy związane z zapaleniem ucha środkowego, które to stanowią powikłania kataru bakteryjnego. O ich zastosowaniu zawsze powinien zdecydować lekarz. Natomiast przy pierwszych objawach kataru bakteryjnego warto wdrożyć domowe metody, które pozwolą ograniczyć rozwój choroby i załagodzą jej objawy. Stanowią również ważne uzupełnienie podstawowej farmakoterapii. Co na ropny katar warto zastosować w warunkach domowych?

• Płukanie nosa hipertoniczną wodą morską, co pozwoli na oczyszczenie śluzówki i udrożnienie nosa,
• Nawilżenie powietrza w pomieszczeniu- ważne dla zapewnienie właściwej funkcjonalności śluzówki,
• Nawodnienie i odpoczynek,
• Inhalacje zarówno parowe z wykorzystaniem olejków eterycznych (olejek miętowy, tymiankowy) lub ziół (rumianek, ), jak i nebulizacja z hipertonicznego roztworu chlorku sodu- pozwolą upłynnić gęstą wydzielinę, ułatwić jej ewakuację, a olejki i zioła wykazują dodatkowo działanie przeciwdrobnoustrojowe.

Leki na katar bakteryjny

Leczenie kataru bakteryjnego powinno łączyć w sobie zarówno postępowanie przyczynowe, jak i objawowe. Katar ropny- jak leczyć?

• Łagodzenie objawów kataru i udrożnienie nosa polegające na oczyszczeniu śluzówki wodą morską, wykonywaniu inhalacji wspomagających upłynnienie wydzieliny i stosowanie leków obkurczających śluzówkę (krople i spraye do nosa zawierające oksymetazolinę lub ksylometazolinę bądź tabletki na katar z pseudoefedryną lub fenylefryną),
• Zwalczanie przyczyny infekcji czyli stosowanie miejscowo kropli do nosa z antybiotykiem lub antybiotyku doustnego gdy współwystępuje zapalenie zatok bądź zapalenie ucha.
• Leczenie wspomagające czyli wspieranie odporności w czasie infekcji i sięganie po ziołowe preparaty o aktywności przeciwdrobnoustrojowej i wspierającej oczyszczanie nosa i zatok. Dostępnych jest wiele preparatów złożonych tego typu, m.in. tabletki Sinupret, środki zawierające ekstrakt z pelargonii, bzu czarnego, olejki eteryczne.

Ropny katar z zatok, czyli powikłania bakteryjnego nieżytu nosa

Gdy katar bakteryjny jest nieleczony lub gdy jego terapia przebiega w sposób nieprawidłowy dojść może to poważnych powikłań. Najczęściej występującymi są:

• Zapalenie zatok (sprawdź czym charakteryzuje się katar zatokowy),
• Zapalenie ucha środkowego,
• Zapalenie krtani.

Najbardziej skłonne do tego typu komplikacji kataru bakteryjnego są dzieci, u których układ oddechowy nie jest w pełni rozwinięty i osoby z osłabioną odpornością. Dlatego nie można lekceważyć u nich kataru. Maluch z gęstą i żółtą wydzieliną z nosa powinien zostać na obserwacji w domu dla dobra własnego i swoich rówieśników.

Warto pamiętać, że sam katar bakteryjny również może stanowić powikłanie pierwotnej infekcji wirusowej. Co więcej również katar alergiczny może zostać nadkażony i zmienić swój charakter, a w konsekwencji dojdzie do rozwoju zapalenia większego obszaru górnych dróg oddechowych. Na skutek przewlekłego stanu zapalnego, jak również podrażnienia śluzówki może pojawić się również ropny katar z krwią.

Katar bakteryjny- profilaktyka

Znając odpowiedź na pytanie: czy katar ropny jest zaraźliwy? Warto zastanowić się, jak uniknąć zakażenia. Można podjąć działanie profilaktyczne, które pomogą uniknąć infekcji. Należą do nich:

• Unikanie kontaktu z osobą chorą, ponieważ patogeny przenoszą się w łatwy sposób drogą kropelkową,
• Wzmacnianie odporności zarówno poprzez zdrową, zbilansowaną i zróżnicowaną dietę, regularną aktywność fizyczną, odpowiednią ilość snu, jak i ewentualne stosowanie suplementów wspierającą funkcjonowanie układu immunologicznego,
• Troska o higienę osobistą, tj. głównie częste mycie rąk.

Znając fazy kataru u dorosłych można spodziewać się żółtego kataru pod koniec infekcji. Kiedy jednak ziolono-żółta wydzielina z nosa utrzymuje się długo lub gdy pojawiają się również inne objawy należy niezwłocznie z katarem bakteryjnym zgłosić się do lekarza. Różne kolory kataru mogą jedynie sugerować jego etiologię. Dlatego też to zawsze specjalista ocenia, jak powinien wyglądać schemat leczenie infekcji kataralnej. Bakteryjny nieżyt nosa może nieść ze sobą znacznie poważniejsze powikłania zdrowotne.