Nebulizator a inhalator – jaka jest różnica w działaniu i wykorzystaniu urządzeń?

Inhalator a nebulizator różnice?

Zarówno inhalator jak i nebulizator mają to samo zadanie – wprowadzić lek do dróg oddechowych pacjenta, w miejsce jego działania. Ma to na celu osiągnięcie szybkiej aktywności terapeutycznej, zmniejszenie dawki leczniczej danej substancji i ograniczenie jej efektów ogólnoustrojowych, a tym samym ewentualnych skutków ubocznych. Tego typu metoda leczenia znalazła szerokie zastosowanie w schorzeniach dróg oddechowych, tj. astmie czy POChP, ale także w czasie infekcji sezonowych.

Zapalenie krtani, tchawicy czy oskrzeli często wymaga inhalacji z wykorzystaniem sterydu. Natomiast nebulizacja z soli pomoże na katar i kaszel związany z infekcją.

Zatem czym się różni nebulizator od inhalatora? Nebulizator ma za zadanie przekształcić roztwór zawierający lek w mgiełkę, która swobodnie aspirowana jest do dróg oddechowych pacjenta. Urządzenie wymaga zastosowania maseczki lub ustnika, aby zapewnić skuteczność inhalacji.

Najważniejszym aspektem w działaniu nebulizatora jest technologia pozwalająca na rozbicie cząsteczek leku na mniejsze, tak aby mógł on trafić w miejsce działania, tj. do odpowiedniego odcinka dróg oddechowych. Te o średnicy 0,5-2 µm docierają do pęcherzyków płucnych, 2-5µm do oskrzeli, 5–8 µm do tchawicy, a cząsteczki o wielkości powyżej 8 µm zatrzymują się w górnych drogach oddechowych (substancja czynna trafia np. do zatok).

Wyróżnia się urządzenia:

• pnemumatyczno – tłokowe – dzięki działaniu kompresora płynny lek zamknięty w pojemniku zwanym nebulizatorem przekształcany jest w mgiełkę – tanie urządzenie, nadające się do podania wielu substancji i roztworów soli w różnym stężeniu,
• ultradźwiękowe – umieszczony na płytce grzewczej lek jest rozbijany przez falę ultradźwiękową na mniejsze cząsteczki, urządzenie jest bardzo poręczne i niewielkich rozmiarów, ale dość drogie,
• membranowe – lek rozbijany jest na mniejsze cząsteczki poprzez wciskanie w oczka membrany, co daje wysoką wydajność, koszty zakupu i eksploatacji tego typu sprzętu są jednak wysokie.

Nebulizator wymaga też zasilania zewnętrznego, dzięki któremu w sposób ciągły wytwarzana jest mgiełka. Natomiast inhalator nie wymaga podłączenia do prądu lub baterii. Jest to zwykle mniejsze urządzenie przeznaczone do podawania określonej dawki leku w formie proszku lub aerozolu. Co ważne działanie inhalatora musi być zsynchronizowane z wdechem. Lek zatem nie wpływa do dróg oddechowych podczas swobodnego oddychania tylko jest zaciągany podczas odpowiednio wykonanego wdechu przez chorego. Im proces ten jest lepiej wykonany tym terapia będzie efektywniejsza.

Inhalacja jest określeniem bardziej ogólnym niż nebulizacja, stąd też często nebulizator nazywany jest inhalatorem. Nie jest to błąd. Niewłaściwe jest zdecydowanie nazywanie wielodawkowego inhalatora z lekiem w formie proszku nebulizatorem.

Infekcja dróg oddechowych - inhalator czy nebulizator?

Bardzo popularną metodą leczenia infekcji górnych dróg oddechowych jest nebulizacja. Nic dziwnego sprzęt do jej wykonania jest ogólnodostępny i zwykle w przystępnej cenie. Jakie jeszcze zalety ma wykonywanie nebulizacji w okresie infekcyjnym:

• podanie leku bezpośrednio do miejsca działania, co zapewnia szybki efekt i ogranicza systemowe działania niepożądane,
• możliwość zastosowania mało inwazyjnych preparatów, które wspomagają nawilżanie i oczyszczanie dróg oddechowych, np. sól fizjologiczna w ampułkach, hipertoniczny roztwór soli, ampułki soli z dodatkiem kwasu hialuronowego lub ektoiny,
• zastosowania tej samej metody na wiele objawów infekcji, tj. inhalacje na katar, inhalacje na kaszel suchy i mokry,
• uniwersalna metoda leczenia dedykowania dla dzieci, w tym niemowląt, dorosłych, seniorów, a także bezpieczna dla kobiet w ciąży,
• działa nie tylko leczniczo łagodząc objawy związane z infekcją, ale także profilaktyczne wspomagając funkcje obronne dróg oddechowych – można sięgać po nebulizator gdy w atmosferze unosi się smog lub gdy w otoczeniu szaleją wirusy.

Przeczytaj artykuł >> Inhalacje na zatoki – jak i z czego ją wykonać?

Inhalator zawierający zwykle sproszkowany lek serydowy również wykorzystywany jest w czasie infekcji, np. w stanach zapalnych krtani czy tchawicy. Ta metoda leczenia zdecydowanie bardziej dedykowana jest osobom dorosłym.

Podsumowując: inhalator a nebulizator w czasie infekcji – wybór częściej będzie padał na nebulizator. Obecnie sprzęt ten znajduje się niemal w każdym domu, a w sezonie infekcyjnym rzadko chowany jest do szafki.

Nebulizator czy inhalator dla astmatyka?

Aby zapobiegać czy też leczyć infekcje lub wspomagać terapię chorób infekcyjnych górnych dróg oddechowych częściej stosuje się nebulizację. Dla osób cierpiących na przewlekłe schorzenia, m.in. astma, POChP zdecydowanie lepszym wyborem będzie farmakoterapia z wykorzystaniem inhalatora kapsułkowego, proszkowego lub aerozolu. Dlaczego?

• określona dawka leku trafia do dróg oddechowych pacjenta, co zapewnia stałość leczenia i możliwość monitorowania terapii i stanu zdrowia pacjenta,
• małych rozmiarów urządzenie można mieć zawsze przy sobie, co jest szczególnie ważne w przypadku szybkodziałających leków rozszerzających drogi oddechowe,
• duży asortyment leków, który można wykorzystywać w leczeniu przewlekłych schorzeń dróg oddechowych,
• możliwość zastosowania większej ilości substancji w czasie 1 aplikacji – leki złożone (politerapia daje zwykle lepsze efekty terapeutyczne).

Oczywiście nebulizacja może być również wykorzystywana jako uzupełnienie leczenia przewlekłych chorób dróg oddechowych. W wielu przypadkach inhalacja z wykorzystaniem różnych roztworów soli wspomagająca funkcjonowanie układu oddechowego poprawia komfort życia pacjentów i zapobiega zaostrzeniom. Trzeba jednak pamiętać, że nie wszystkie substancje będą na tyle trwałe, aby poddać je działaniu procesów fizycznych zachodzących podczas nebulizacji i nie wszystkie będą stabilne w formie roztworu. Dlatego nie ma możliwości ich podania w formie mgiełki.

Inhalator czy nebulizator dla dziecka?

Najtrudniejsze w stosowaniu inhalatora przez dziecko jest właściwe zsynchronizowanie wdechu wraz z wziewnym podaniem leku. Aby nieco ułatwić ten proces stosuje się dedykowane do wieku malucha komory inhalacyjne umożliwiające wykonanie głębokiego, powolnego wdechu. Gdy dziecko choruje na astmę stosunkowo szybko musi nauczyć się korzystania z tego typu sprzętu.

Użytkowanie nebulizatora nawet przez bardzo małe dzieci jest zdecydowanie prostsze. Zakładając maluchowi maseczkę na twarz może on aspirować się mgiełką zawierającą cząsteczki leku swobodnie oddychając. Ważne jest na pewno odpowiednie ułożenie malucha, nebulizacji nie wykonujemy w pozycji horyzontalnej.

Najbardziej popularny, nebulizator tłokowy, jest dość głośny podczas swojej pracy. Dziecko może bać się urządzenia. Nie dla wszystkich dzieci komfortowe jest też założenie przylegającej do twarzy maseczki.

Producenci nebulizatorów wychodząc naprzeciw najmłodszym użytkownikom projektują sprzęty wyglądające bardziej „przyjaźnie”, np. inhalator tłokowy w kształcie misia oraz dołączają do zestawu maseczkę dedykowaną dzieciom, ustnik, a nawet smoczek do inhalacji dla niemowląt.

Czym się różni inhalator od nebulizatora? Sposobem działania i formą podania leku. Ich rola natomiast jest podobna – wziewna aplikacja substancji do dróg oddechowych. Nebulizator stał się wyposażeniem niemal każdego domu i jest nieocenionym w łagodzeniu objawów przeziębienia, grypy czy covida zarówno u dorosłych jak i u dzieci. Inhalatory są natomiast dedykowane pacjentom z chorobami przewlekłymi, którzy muszą z nich korzystać regularnie i mieć je zawsze przy sobie.