Grypa typu B – wirusy, objawy, leczenie

Wirusy grypy typy B

Wirus grypy typu B nie dzieli się na tyle podtypów co wirus grypy typu A. Wyróżnić można jednak 2 linie tego wirusa: B/Yamagata i B/Victoria. W obrębie jednej grupy występują patogeny różniące się nieco budową i właściwościami antygenowymi. Wirusy grypy typu B nie zmieniają się, nie mutują tak szybko jak wirusy typu A. Na przestrzeni lat, obserwowano dominację jednej lub drugiej linii tego wirusa. W ostatnim czasie rozprzestrzenia się jednak głównie linia B/Victoria.

Grypa typu B u dzieci rozwija się rzadziej niż grypa typu A. Pacjenci pediatryczni są w większym stopniu narażeni na cięższy przebieg choroby niż osoby dorosłe. Wirusy grypy rozprzestrzeniają się głównie u ludzi, a prawdopodobnie również wśród fok. Nie zaobserwowano aby patogeny te prowadziły do rozwoju infekcji u świń, ptaków czy innych zwierząt, tak jak ma to miejsce w przypadku wirusów grypy typu A.

Grypa typu B – co to? Jest to choroba wirusowa, która rozprzestrzenia się głównie między ludźmi. Wirusy grypy B nie mutują w tak szybkim tempie jak wirusy grypy typu A. Infekcja przez nie wywoływana jest też zazwyczaj mniej groźna.

Chcesz wiedzieć więcej? Przeczytaj również:

• Grypa typu A – wirusy, objawy, leczenie
• Grypa - przyczyny, objawy i leczenie

Grypa typu B – objawy

Grypa typu B zazwyczaj ma mniej poważny przebieg niż grypa typu A. Objawy są najczęściej też mniej nasilone, a przez to mniej uciążliwe dla pacjenta. Choroba rozpoczyna się dość gwałtownie. Mogą wystąpić takie symptomy jak: gorączka, dreszcze, silne zmęczenie, bóle mięśni, ból gardła, kaszel i katar. U dzieci grypa typu B może przebiegać z bólami brzucha, nudnościami, wymiotami i biegunką. Dolegliwości żołądkowo-jelitowe u tej grupy pacjentów występują częściej niż w przypadku zachorowania na grypę typu A.

Choć gorączka jest jednym z typowych objawów grypy typu B, nie u wszystkich pacjentów występuje. Brak gorączki nie jest jednoznaczny z brakiem grypy. Czasami choroba ta ma łagodny przebieg. U osób starszych lub pacjentów o ogólnym słabym stanie zdrowia wzrost temperatury może być mniej wyraźny niż u osób ogólnie zdrowych. Często bez wykonania testu nie sposób stwierdzić, czy pacjent choruje na grypę, COVID czy zwykłe przeziębienie.

Grypa typu B – zaraźliwość

Grypa typu B – ile zaraża chory? Podobnie jak w przypadku grypy typu A, choroba ta jest wysoce zaraźliwa i z łatwością rozprzestrzenia się między kolejnymi organizmami. Chory może zarażać jeszcze przed wystąpieniem u niego pierwszych oznak choroby oraz przez kolejnych 5-7 dni po ich pojawieniu się. U dzieci czas ten zazwyczaj jest dłuższy. Wydalają one wirusa nawet kilka dni przed pierwszymi dolegliwościami, a po ich wystąpieniu – jeszcze przez kilka-kilkanaście kolejnych. Również pacjenci z zaburzeniami odporności dłużej mogą być źródłem zakażenia.

Grypa typu B – ile trwa? Zazwyczaj, objawy choroby utrzymują się 3-7 dni. U dzieci często obserwuje się dłuższe trwanie dolegliwości niż u osób dorosłych. Choroba dłużej utrzymuje się również u osób przewlekłe lub ciężko chorych. Po ustąpieniu typowych dla grypy objawów, takich jak gorączka, ból czy kaszel, pacjent przez kilka kolejnych dni może jeszcze czuć się osłabiony.

Grypa typu B – leczenie

Grypa typu B – jak leczyć? Proces leczenia grypy typu B jest taki sam jak pozostałych rodzajów grypy. W pewnych przypadkach lekarz zaleca leki przeciwwirusowe, które są dostępne na receptę. Podane choremu w krótkim czasie po wystąpieniu pierwszych objawów choroby mogą skracać czas ich utrzymywania się, nasilenie oraz zmniejszać ryzyko ewentualnych powikłań. W terapii dużą rolę przypisuje się leczeniu objawowemu. Leki na przeziębienie i grypę łagodzą pojawiające się dolegliwości.

Większość pacjentów (szczególnie tych poza grupami ryzyka, którzy nie są narażeni na cięższy przebieg choroby) może leczyć się samodzielnie, w warunkach domowych. W leczeniu grypy typu B często stosuje się preparaty przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. U dzieci można zastosować syrop z ibuprofenem (np. Ibum Forte, Axoprofen Forte) lub paracetamolem (np. Pedicetamol, Apap Forte). Dla nastolatków oraz osób dorosłych dostępny jest większy wybór leków na gorączkę. Dużą popularnością cieszą się saszetki na przeziębienie i grypę. Część pacjentów oprócz nich stosuje też inne preparaty, chcąc szybciej wrócić do dobrej kondycji. Warto zwracać uwagę na skład przyjmowanych leków, aby przypadkowo nie zażywać zbyt dużej ilości jednej substancji aktywnej (w tabletkach i saszetkach mogą bowiem znajdować się te same składniki).

Przy suchym, nieproduktywnym kaszlu można sięgnąć po lek przeciwkaszlowy w postaci tabletek lub syropu. Wybór konkretnej postaci zależy w dużej mierze od samych preferencji chorego. Część pacjentów woli płynne formy, które są dla nich łatwiejsze do przełknięcia (np. Pulmopect), a dla innych wygodniejsze jest zażycie tabletki (np. Levosol). Lek na kaszel o działaniu hamującym zalecany jest jedynie w przypadku suchego kaszlu. Jeśli w miarę trwania infekcji, jego charakter się zmienia i pacjent zaczyna odkrztuszać wydzielinę, nie jest wskazane dalsze zażywanie leku przeciwkaszlowego.

W razie potrzeby można też zastosować lek na katar, który udrożni zatkany nos i przywróci swobodny oddech. Pamiętajmy jednocześnie o tym, aby leki obkurczające z ksylometazoliną lub oksymetazoliną stosować jedynie przez kilka dni (do 5-7).

Grypa typu B, choć w porównaniu do grypy typu A  ma zazwyczaj łagodniejszy przebieg, również może prowadzić do wystąpienia groźnych dla zdrowia powikłań. Podstawową metodą zapobiegania grypie są szczepienia ochronne. Choć nie wszystkie zaszczepione osoby unikną zachorowania, to podanie szczepionki zmniejsza ryzyko ciężkiego przebiegu grypy oraz rozwoju powikłań.