Pomimo rozwoju profilaktyki przeciwodleżynowej, odleżyny nadal stanowią wysoki odsetek osób unieruchomionych. Najwyższe ryzyko wystąpienia można zaobserwować  u osób ciężko chorych, bezwładny oraz z chorobami przewlekłymi takimi jak cukrzyca czy zaburzenia krążenia. Wystąpienie odleżyn wiąże się z długotrwałym cierpieniem, bólem oraz z pogorszeniem stanu psychicznego pacjenta ^[1]. Dodatkowo nieprawidłowa pielęgnacja może wiązać się z wystąpieniem zakażeń spowodowanych bakteryjnymi lub wirusowymi zanieczyszczeniami w obrębie rany. Podjęcie nieprawidłowego leczenia może w konsekwencji doprowadzić do ogólnoustrojowego zakażenia, a nawet do śmierci pacjenta ^[2]. Wczesna profilaktyka przeciwodleżynowa może zredukować koszty i trudności związane z leczeniem odleżyn.