Produkt niedostępny
TEVA

IbuTeva 200 mg, tabletki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, 12 szt.

Produkt niedostępny
0,00 zł
Opis produktu

Typ produktu

LEK BEZ RECEPTY

O produkcie

Niesteroidowy lek przeciwzapalny, pochodna kwasu propionowego. Działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn przez hamowanie aktywności cyklooksygenazy. Ponadto ibuprofen powoduje działanie hamujące na adenozynodifosforan (ADP) lub stymulowaną przez kolagen agregację płytek krwi. Hamuje syntezę prostaglandyn w macicy, skutkiem czego zmniejsza spoczynkowe i wysiłkowe ciśnienie wewnątrzmaciczne, okresowy skurcz macicy i ilość prostaglandyn uwalnianych do krążenia. Przypuszcza się, że te zmiany powodują łagodzenie bólu miesiączkowego. Ibuprofen wchłania się szybko i prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, C<sub>max</sub> w osoczu występuje po 1-2 h od podania. Lek jest szybko dystrybuowany po całym organizmie. Wiąże się z białkami osocza w ok. 99%. Ibuprofen jest metabolizowany w wątrobie (hydroksylacja, karboksylacja). T<sub>0,5</sub> wynosi ok. 2,5 h. Farmakologicznie nieaktywne metabolity są głównie wydalane przez nerki (90%), ale także z żółcią.

Sposób użycia

Sposób podania: tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody podczas lub po posiłku.

Dawkowanie

Doustnie. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres potrzebny do złagodzenia objawów.

Lek przeznaczony jest do stosowania tylko przez krótki okres, nie dłużej niż 7 dni u dorosłych. Jeśli objawy utrzymują się lub pogarszają, należy skonsultować się z lekarzem.

Jeśli konieczne jest stosowanie tego leku u dzieci i młodzieży przez dłużej niż 3 dni, lub gdy objawy ulegają pogorszeniu, należy skonsultować się z lekarzem.

Bóle o nasileniu łagodnym do umiarkowanego i gorączka: dorośli i młodzież powyżej 12 lat (mc. ≥40 kg): 200-400 mg podawane w pojedynczej dawce lub 3-4 razy na dobę co 4-6 h.

Migrena: 400 mg podawane w pojedynczej dawce, jeżeli to konieczne 400 mg co 4-6 h. 

Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 1200 mg.

Dzieci w wieku 6-12 lat (>20 kg mc.)

Pierwotne bolesne miesiączkowanie: dorośli i młodzież powyżej 12 lat:  200-400 mg, w razie potrzeby, 1-3 razy na dobę co 4-6 h. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 1200 mg.

Szczególne grupy pacjentów: lek należy stosować z ostrożnością zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, którzy są bardziej podatni na występowanie u nich działań niepożądanych i narażeni na ryzyko potencjalnie śmiertelnych krwawień z przewodu pokarmowego, owrzodzeń i perforacji. Jeśli leczenie okaże się konieczne, lek stosować w najmniejszych dawkach przez najkrótszy czas potrzebny do kontroli objawów. Leczenie należy oceniać w regularnych odstępach czasu i przerwać, jeżeli nie obserwuje się już korzyści z leczenia lub wystąpią objawy nietolerancji. U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez możliwie najkrótszy czas potrzebny do kontrolowania objawów, a czynność nerek monitorowana. U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez możliwie najkrótszy czas potrzebny do kontrolowania objawów, a czynność wątroby monitorowana. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek.

Leku IbuTeva nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Leku IbuTeva Max nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. 

Wskazania

  • Ból o łagodnym do umiarkowanego nasileniu taki jak ból głowy w tym ból głowy migrenowy, ból zębów.
  • Pierwotne bolesne miesiączkowanie.
  • Gorączka.

Przeciwwskazania

  • Nadwrażliwość na ibuprofen lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Reakcje nadwrażliwości w wywiadzie (np. astma, katar, pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy) jako odpowiedź na stosowanie kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ.
  • Krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja w wywiadzie, związana z uprzednim leczeniem NLPZ.
  • Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa lub krwawienie z przewodu pokarmowego (dwa lub więcej silne, potwierdzone epizody owrzodzeń lub krwawień).
  • Ciężka niewydolność wątroby lub nerek.
  • Ciężka niewydolność serca (klasa IV w klasyfikacji NYHA).
  • Choroba naczyń wieńcowych.
  • III trymestr ciąży.
  • Znaczne odwodnienie (spowodowane wymiotami, biegunką lub niewystarczającym nawodnieniem).
  • Krwawienie mózgowo-naczyniowe lub inne czynne krwawienie.
  • Dyshemopoeza nieznanego pochodzenia.
  • Dzieci poniżej 6 lat (IbuTeva) lub 12 lat (IbuTeva Max).

Skład

1 tabl. powl. zawiera 200 lub 400 mg ibuprofenu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

  • Należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu z NLPZ, w tym również z selektywnymi inhibitorami COX-2.
  • Pacjenci, u których występuje astma, powinni zasięgnąć porady lekarza przed zastosowaniem ibuprofenu.
  • Działania niepożądane mogą zostać ograniczone poprzez stosowanie najmniejszych skutecznych dawek przez najkrótszy czas konieczny do kontrolowania objawów.
  • Pacjentów stosujących długotrwale leki z grupy NLPZ należy poddawać regularnej kontroli medycznej w celu monitorowania działań niepożądanych. Ibuprofen należy podawać tylko po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka w następujących przypadkach: toczeń rumieniowaty układowy (SLE) i inne choroby autoimmunologiczne; wrodzone zaburzenia metabolizmu porfiryn (np. ostra przerywana porfiria);
  • I i II trymestr ciąży; laktacja.
  • Szczególną ostrożność należy zachować w następujących przypadkach: choroby przewodu pokarmowego, włączając przewlekłe stany zapalne jelit (wrzodziejące zapalenie jelita, choroba Crohna); niewydolność serca i nadciśnienie tętnicze krwi; zaburzenia czynności nerek; zaburzenia czynności wątroby; zaburzona hematopoeza; zaburzenia krzepnięcia krwi; choroby alergiczne, katar sienny, przewlekła opuchlizna błon śluzowych lub przewlekła obturacyjna choroba płuc lub astma oskrzelowa; bezpośrednio po rozległym zabiegu chirurgicznym.
  • Obserwowano krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacje, które mogą być śmiertelne, podczas stosowania wszystkich NLPZ, w każdym okresie leczenia, z lub bez pojawienia się wcześniejszych objawów ostrzegawczych lub występowania zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie. Ryzyko wystąpienia krwawień z przewodu pokarmowego, owrzodzeń lub perforacji jest większe wraz ze zwiększeniem dawki NPLZ oraz u pacjentów z owrzodzeniami w wywiadzie, zwłaszcza jeśli powikłane jest krwawieniem lub perforacją i u pacjentów w podeszłym wieku.
  • U takich pacjentów leczenie należy rozpoczynać od najmniejszych możliwych dawek. U tych pacjentów, a także u pacjentów, którzy wymagają jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków, które zwiększają ryzyko zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego, należy rozważyć jednoczesne podawanie leków osłonowych (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej).
  • Pacjenci, u których w wywiadzie występuje działanie toksyczne na przewód pokarmowy, a zwłaszcza pacjenci w podeszłym wieku, powinni zgłaszać wszystkie niepokojące objawy w obrębie jamy brzusznej (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), szczególnie jeśli takie objawy wystąpią na początku leczenia.
  • Ostrożność jest zalecana u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki zwiększające ryzyko owrzodzeń lub krwawień, takie jak kortykosteroidy, antykoagulanty, tj. warfaryna lub heparyna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny lub inhibitory agregacji płytek krwi takie jak kwas acetylosalicylowy. Jeżeli u pacjentów otrzymujących lek wystąpi krwawienie z przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, leczenie należy przerwać.
  • Leki z grupy NLPZ należy podawać z ostrożnością pacjentom z chorobą przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita, choroba Crohna), ponieważ ich stan może się pogorszyć. U pacjentów w podeszłym wieku występuje zwiększone ryzyko działań niepożądanych wywołanych stosowaniem NLPZ, zwłaszcza krwawień z przewodu pokarmowego i perforacji, które mogą być śmiertelne.
  • Właściwe monitorowanie i porada lekarska jest zalecana u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) zastoinową niewydolnością serca o nasileniu łagodnym do umiarkowanego, ponieważ podczas leczenia NLPZ obserwowano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze i obrzęk. St
  • Sosowanie ibuprofenu, szczególnie w dużych dawkach (2400 mg/dobę) i długotrwale, może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu). Badania epidemiologiczne nie wskazują, aby podawanie małych dawek ibuprofenu (tj. ≤1200 mg/dobę) było związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zakrzepowych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (klasa II-III w klasyfikacji NYHA), chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobami naczyń mózgowych należy leczyć ibuprofenem jedynie po dokładnej ocenie, unikając wysokich dawek (2400 mg/dobę). Dokładną ocenę należy przeprowadzić także przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), szczególnie jeśli konieczne jest używanie wysokich dawek (2400 mg/dobę). Ze względu na ryzyko ciężkich reakcji skórnych należy przerwać leczenie ibuprofenem w przypadku wystąpienia pierwszych objawów wysypki skórnej, zmian patologicznych błony śluzowej lub innych symptomów nadwrażliwości. Lek może maskować objawy podmiotowe zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli lek stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Ibuprofen może być przyczyną zatrzymywania sodu, potasu i płynów w organizmie pacjentów, którzy wcześniej nie chorowali na choroby nerek, co może powodować obrzęk lub prowadzić nawet do niewydolności serca lub nadciśnienia tętniczego u pacjentów z predyspozycjami do takich zaburzeń. Długotrwałe stosowanie ibuprofenu u zwierząt powodowało martwicę brodawek nerkowych i inne patologiczne zmiany w nerkach. U ludzi obserwowano ostre śródmiąższowe zapalenie nerek z hematurią, proteinurią i czasami zespołem nerczycowym. Przypadki toksycznego działania na nerki obserwowano także u pacjentów, u których prostaglandyny pełnią rolę wyrównawczą w utrzymaniu perfuzji nerek. U tych pacjentów podawanie leków z grupy NLPZ może powodować zależne od dawki zahamowanie tworzenia się prostaglandyn i zmiany w przepływie krwi przez nerki, który może przyśpieszać jawną dekompensację nerek. Pacjenci z największym ryzykiem wystąpienia takich reakcji to pacjenci z zaburzeniami czynności nerek, niewydolnością serca, zaburzeniami czynności wątroby, przyjmujący leki moczopędne i inhibitory ACE oraz pacjenci w podeszłym wieku. Pacjenci, u których zostanie przerwane leczenie lekami z grupy NLPZ zwykle wracają do stanu z okresu przed leczeniem. U pacjentów leczonych ibuprofenem notowane były rzadkie przypadki aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. U chorych na toczeń rumieniowaty układowy (SLE) i mieszaną układową chorobę tkanki łącznej ryzyko aseptycznego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych jest większe, ale odnotowano je również u pacjentów, którzy nie chorują na chorobę przewlekłą. Skurcz oskrzeli, pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy mogą nagle wystąpić u pacjentów, którzy chorują lub w przeszłości chorowali na astmę oskrzelową, przewlekły katar, zapalenie zatok, polipy nosa, migdałki podniebienne lub choroby alergiczne. W szczególności, ospa wietrzna może być źródłem ciężkich powikłań zakażeń skóry i tkanek miękkich. Nie można wykluczyć wpływu NLPZ na pogorszenie się objawów takiego zakażenia. Z
  • Zaleca się unikania stosowania ibuprofenu w przypadku wystąpienia ospy wietrznej.
  • Podczas długotrwałego leczenia, dużymi dawkami leków przeciwbólowych, mogą wystąpić bóle głowy, których nie należy leczyć zwiększonymi dawkami tych leków.
  • Nawykowe przyjmowanie leków przeciwbólowych, zwłaszcza w skojarzeniu z innymi lekami przeciwbólowymi, może spowodować trwałe uszkodzenie nerek i ryzyko niewydolności nerek (nefropatia po zastosowaniu leków przeciwbólowych)
  • . Ibuprofen może czasowo hamować agregację płytek krwi i wydłużać czas krwawienia. Dlatego też należy uważnie obserwować pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia lub poddawanych leczeniu lekami przeciwzakrzepowymi
  • . W przypadku długotrwałego leczenia ibuprofenem, konieczna jest okresowa kontrola czynności wątroby i nerek jak również liczby krwinek, zwłaszcza u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka.
  • Należy unikać spożywania alkoholu, ponieważ może to spowodować nasilenie działań niepożądanych leków NLPZ, zwłaszcza działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego lub OUN
  • Pacjenci przyjmujący ibuprofen powinni zgłaszać do lekarza oznaki lub objawy owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego, nieostre widzenie lub inne objawy dotyczące oczu, wysypkę skórną, zwiększenie masy ciała lub obrzęk.
  • W przypadku stosowania leku u odwodnionych dzieci i młodzieży istnieje ryzyko wystąpienia zaburzenia czynności nerek.
  • Preparat zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu/1 tabl. to znaczy lek uznaje się za "wolny od sodu".

Ciąża i karmienie piersią

Lek nie powinien być podawany podczas I i II trymestru ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli lek ma być podany kobiecie planującej ciążę lub kobiecie w I lub II trymestrze ciąży należy zastosować najmniejszą możliwą skuteczną dawkę oraz najkrótszy możliwy okres stosowania leku. Hamowanie syntezy prostaglandyn może wpływać niekorzystnie na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane z badań epidemiologicznych wskazują zwiększone ryzyko poronienia, wystąpienia wad rozwojowych serca i przewodu pokarmowego u płodu podczas stosowania terapii inhibitorami syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży. Ryzyko bezwzględne wystąpienia wad układu sercowo-naczyniowego zwiększyło się z mniej niż 1% do ok. 1,5%. Wydaje się, że ryzyko to zwiększa się wraz z dawką i czasem trwania leczenia. Lek jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. Podczas III trymestru ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą narażać płód na wystąpienie: działania toksycznego na układ krążenia i płuca (wraz z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym), zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do niewydolności nerek i małowodzia; matkę i płód w końcowym okresie ciąży na wystąpienie: wydłużonego czasu krwawienia, działania antyagregacyjnego, które może wystąpić już po zastosowaniu nawet bardzo małych dawek; hamowania skurczów macicy prowadzącego do opóźnienia lub wydłużenia akcji porodowej. Ibuprofen przenika do mleka kobiet karmiących piersią, ale w dawkach terapeutycznych podczas krótko trwającego leczenia wpływ na niemowlę wydaje się mało prawdopodobny. Jednak jeśli zalecane jest dłuższe przyjmowanie leku, należy rozważyć wcześniejsze zakończenie karmienia piersią. Istnieją dowody, że leki, które hamują cyklooksygenazę/syntezę prostaglandyn poprzez oddziaływanie na proces owulacji mogą niekorzystnie wpływać na płodność kobiet. Działanie to jest odwracalne i przemija po zakończeniu terapii.

Stosowanie innych leków

  • Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i kwasu acetylosalicylowego nie jest zalecane ze względu na wzrost ryzyka wystąpienia możliwych działań niepożądanych.
  • Ibuprofen może konkurencyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek, jeśli leki te podawane są jednocześnie. Chociaż istnieje niepewność, co do ekstrapolacji tych danych do sytuacji klinicznej, nie można wykluczyć, że możliwe jest, iż regularne i długoterminowe stosowanie ibuprofenu może zmniejszać kardioprotekcyjne działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego.
  • Ze względu na działanie synergistyczne, jednoczesne stosowanie kilku leków z grupy NLPZ może zwiększyć ryzyko wystąpienia owrzodzeń przewodu pokarmowego i krwawień.
  • Należy unikać jednoczesnego stosowania ibuprofenu z innymi lekami z grupy NLPZ. NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna lub heparyna
  • W przypadku jednoczesnego stosowania, zaleca się monitorowanie parametrów krzepnięcia.
  • Leków z grupy NLPZ nie należy podawać jednocześnie z tyklopidyną w związku z ryzykiem wystąpienia dodatkowego działania na hamowanie agregacji płytek krwi.
  • Leki z grupy NLPZ hamują wydzielanie nerkowe metotreksatu i niektóre interakcje metaboliczne mogą wystąpić w rezultacie zmniejszonego klirensu metotreksatu
  • Podawanie ibuprofenu w ciągu 24 h przed lub po podaniu metotreksatu może prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu i tym samym zwiększenia jego działania toksycznego. Dlatego też należy unikać jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ i dużych dawek metotreksatu.
  • Należy także uwzględnić potencjalne ryzyko interakcji w leczeniu małymi dawkami metotreksatu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
  • Podczas leczenia skojarzonego, czynność nerek powinna być monitorowana.
  •  Moklobemid nasila działanie ibuprofenu.
  • Jednoczesne stosowanie ibuprofenu z fenytoiną lub lekami zawierającymi lit może powodować zwiększenie stężenia tych substancji w surowicy. Kontrola stężenia litu w surowicy jest konieczna. Zaleca się również kontrolę stężenia fenytoiny w surowicy. N
  • LPZ mogą pogarszać niewydolność serca, zmniejszać GFR i zwiększać stężenie glikozydów nasercowych - zaleca się monitorowanie digoksyny w surowicy.
  • Leki moczopędne i inhibitory ACE mogą nasilać toksyczne działanie leków z grupy NLPZ na nerki. Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszać skuteczność działania leków moczopędnych i przeciwnadciśnieniowych, w tym inhibitorów ACE i leków β-adrenolitycznych. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub u pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek), jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE i antagonistów angiotensyny II z inhibitorem cyklooksygenazy może prowadzić do późniejszego zaburzenia czynności nerek i w konsekwencji do ostrej niewydolności nerek. Jest to zwykle odwracalne. W związku z tym, takie połączenia powinny być stosowane z ostrożnością, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjentów należy poinformować o konieczności picia wystarczającej ilości płynów i należy uwzględnić prowadzenie okresowej kontroli parametrów czynności nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego.
  • Jednoczesne stosowanie ibuprofenu i leków moczopędnych oszczędzających potas lub inhibitorów ACE może spowodować hiperkalemię. Należy uważnie monitorować stężenie potasu. Ibuprofen przeciwdziała zwiększonemu wydalaniu sodu powodowanemu przez kaptopryl. NLPZ mogą powodować spowolnienie wydalania aminoglikozydów i przez to zwiększać ich działanie toksyczne. Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) zwiększają ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego. Ryzyko wystąpienia uszkodzenia nerek przez cyklosporynę zwiększa się w przypadku jednoczesnego stosowania niektórych NLPZ. Działanie to nie jest wykluczone także w przypadku jednoczesnego stosowania cyklosporyny i ibuprofenu.
  • Jednoczesne stosowanie cholestyraminy i ibuprofenu powoduje przedłużoną i zmniejszoną (25%) absorpcję ibuprofenu - lek należy podawać z co najmniej godzinną przerwą. Takrolimus zwiększa ryzyko działania nefrotoksycznego.
  • Jednoczesne podanie ibuprofenu i zydowudyny u pacjentów z hemofilią będących nosicielami wirusa HIV zwiększa ryzyko wystąpienia krwiaków i wylewów krwi do stawów. Może wystąpić zwiększone ryzyko działania hematoksycznego podczas jednoczesnego stosowania zydowudyny i NLPZ.
  • Zalecana jest kontrola liczby krwinek 1-2 tyg. po rozpoczęciu jednoczesnego stosowania. Rytonawir może zwiększać stężenie NLPZ w osoczu. Jeżeli leki z grupy NLPZ są stosowane w ciągu 8-12 dni po podaniu mifeprystonu, mogą zmniejszać działanie mifeprystonu. Probenecyd lub sulfinpyrazon mogą spowodować opóźnienie eliminacji ibuprofenu.
  • Wpływ tych leków na wydalanie kwasu moczowego jest zmniejszony. U pacjentów przyjmujących leki z grupy NLPZ i chinolony występuje zwiększone ryzyko rozwoju padaczki. NLPZ mogą zwiększać działanie hipoglikemiczne sulfonylomocznika - w przypadku jednoczesnego stosowania zaleca się monitorowanie stężenia glukozy we krwi. Kortykosteroidy zwiększają ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego. Inhibitory agregacji płytek (np. klopidogrel i tyklopidyna) mogą nasilać działania niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego i zwiększają ryzyko krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego.
  • Alkohol, bisfosfoniany i oksypentyfilina (pentoksyfilina) zwiększają ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego i owrzodzenia. Przy jednoczesnym stosowaniu ibuprofenu z baklofenem zwiększa się działanie toksyczne baklofenu.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Ibuprofen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednak działania niepożądane, spowodowane dużymi dawkami, takie jak zmęczenie, senność, zawroty głowy i zaburzenia widzenia, mogą w pojedynczych przypadkach zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Działanie to może być nasilone w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu

Działania niepożądane

Bardzo często: dolegliwości żołądka i jelit (pieczenie w okolicy serca, niestrawność, ból brzucha i nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, zaparcie).

Często: ból głowy, senność, zawroty głowy, zmęczenie, niepokój, bezsenność i rozdrażnienie, owrzodzenie przewodu pokarmowego, czasami z krwawieniem i perforacją, utajone krwawienie (mogące prowadzić do anemii), smoliste stolce, wymioty z krwią, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie okrężnicy, zaostrzenie choroby zapalnej jelita grubego, powikłania choroby uchyłkowej jelita grubego (perforacja, przetoka).

Niezbyt często: zaburzenia widzenia, nieżyt nosa, skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej żołądka, obrzęk (zwłaszcza u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek), zespół nerczycowy (może być związany z niewydolnością nerek), nadwrażliwość na światło, reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, świąd, rumień i wysypka jak również napady astmy czasami z niedociśnieniem).

Rzadko: zwiększenie stężenia azotu mocznikowego, aktywności aminotransferaz lub fosfatazy alkalicznej w surowicy, zmniejszenie wartości hemoglobiny i hematokrytu, hamowanie agregacji płytek, przedłużony czas krwawienia, zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy, zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy, niedowidzenie toksyczne, toczeń rumieniowaty układowy, depresja, dezorientacja, omamy.

Bardzo rzadko: kołatanie serca, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, ostry obrzęk płuc, obrzęk, zaburzenia hematopoezy (anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza), szumy uszne, zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, zwężenie jelita, martwica brodawek nerkowych (zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania), ciężkie postaci reakcji skórnych różnego typu (tj. rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, łysienie, martwicze zapalenie powięzi), nadciśnienie tętnicze,  ciężkie reakcje nadwrażliwości (obrzęk twarzy, obrzęk języka, obrzęk wewnętrzny krtani z zamknięciem dróg oddechowych, niestrawność, tachykardia, spadek ciśnienia krwi, aż do zagrażającego życiu wstrząsu), zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu, niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby, żółtaczka.

Częstość nieznana: neutropenia, zapalenie nerwu wzrokowego, parastezja, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia słuchu, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), lęk, złe samopoczucie. Działania niepożądane są zazwyczaj uzależnione od stosowanej dawki. W szczególności ryzyko pojawienia się krwawień z przewodu pokarmowego zależy od wielkości stosowanej dawki i czasu trwania leczenia. Stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużych dawkach (2400 mg/dobę) może mieć związek z niewielkim zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu). Działania niepożądane występują z mniejszą częstością, gdy maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg.

Adres producenta/dystrybutora

Emilii Plater 53, 00-113 Warsaw, Mazowieckie

Kod EAN

5909991087944
Dane o lekach dostarcza
PHARMINDEX
Darmowa dostawa
Wysyłamy w 24h
w dni robocze
Specjalistyczny transport
Specjalistyczny
transport