Dawkowanie
Doustnie. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres potrzebny do złagodzenia objawów.
Lek przeznaczony jest do stosowania tylko przez krótki okres, nie dłużej niż 7 dni u dorosłych. Jeśli objawy utrzymują się lub pogarszają, należy skonsultować się z lekarzem.
Jeśli konieczne jest stosowanie tego leku u dzieci i młodzieży przez dłużej niż 3 dni, lub gdy objawy ulegają pogorszeniu, należy skonsultować się z lekarzem.
Bóle o nasileniu łagodnym do umiarkowanego i gorączka: dorośli i młodzież powyżej 12 lat (mc. ≥40 kg): 200-400 mg podawane w pojedynczej dawce lub 3-4 razy na dobę co 4-6 h.
Migrena: 400 mg podawane w pojedynczej dawce, jeżeli to konieczne 400 mg co 4-6 h.
Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 1200 mg.
Dzieci w wieku 6-12 lat (>20 kg mc.)
Pierwotne bolesne miesiączkowanie: dorośli i młodzież powyżej 12 lat: 200-400 mg, w razie potrzeby, 1-3 razy na dobę co 4-6 h. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 1200 mg.
Szczególne grupy pacjentów: lek należy stosować z ostrożnością zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, którzy są bardziej podatni na występowanie u nich działań niepożądanych i narażeni na ryzyko potencjalnie śmiertelnych krwawień z przewodu pokarmowego, owrzodzeń i perforacji. Jeśli leczenie okaże się konieczne, lek stosować w najmniejszych dawkach przez najkrótszy czas potrzebny do kontroli objawów. Leczenie należy oceniać w regularnych odstępach czasu i przerwać, jeżeli nie obserwuje się już korzyści z leczenia lub wystąpią objawy nietolerancji. U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez możliwie najkrótszy czas potrzebny do kontrolowania objawów, a czynność nerek monitorowana. U pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby dawka powinna być jak najmniejsza i stosowana przez możliwie najkrótszy czas potrzebny do kontrolowania objawów, a czynność wątroby monitorowana. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek.
Leku IbuTeva nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Leku IbuTeva Max nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Ibuprofen nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Jednak działania niepożądane, spowodowane dużymi dawkami, takie jak zmęczenie, senność, zawroty głowy i zaburzenia widzenia, mogą w pojedynczych przypadkach zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Działanie to może być nasilone w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu
Działania niepożądane
Bardzo często: dolegliwości żołądka i jelit (pieczenie w okolicy serca, niestrawność, ból brzucha i nudności, wymioty, wzdęcia, biegunka, zaparcie).
Często: ból głowy, senność, zawroty głowy, zmęczenie, niepokój, bezsenność i rozdrażnienie, owrzodzenie przewodu pokarmowego, czasami z krwawieniem i perforacją, utajone krwawienie (mogące prowadzić do anemii), smoliste stolce, wymioty z krwią, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie okrężnicy, zaostrzenie choroby zapalnej jelita grubego, powikłania choroby uchyłkowej jelita grubego (perforacja, przetoka).
Niezbyt często: zaburzenia widzenia, nieżyt nosa, skurcz oskrzeli, zapalenie błony śluzowej żołądka, obrzęk (zwłaszcza u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek), zespół nerczycowy (może być związany z niewydolnością nerek), nadwrażliwość na światło, reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, świąd, rumień i wysypka jak również napady astmy czasami z niedociśnieniem).
Rzadko: zwiększenie stężenia azotu mocznikowego, aktywności aminotransferaz lub fosfatazy alkalicznej w surowicy, zmniejszenie wartości hemoglobiny i hematokrytu, hamowanie agregacji płytek, przedłużony czas krwawienia, zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy, zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy, niedowidzenie toksyczne, toczeń rumieniowaty układowy, depresja, dezorientacja, omamy.
Bardzo rzadko: kołatanie serca, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, ostry obrzęk płuc, obrzęk, zaburzenia hematopoezy (anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza), szumy uszne, zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, zwężenie jelita, martwica brodawek nerkowych (zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania), ciężkie postaci reakcji skórnych różnego typu (tj. rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, łysienie, martwicze zapalenie powięzi), nadciśnienie tętnicze, ciężkie reakcje nadwrażliwości (obrzęk twarzy, obrzęk języka, obrzęk wewnętrzny krtani z zamknięciem dróg oddechowych, niestrawność, tachykardia, spadek ciśnienia krwi, aż do zagrażającego życiu wstrząsu), zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu, niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby, żółtaczka.
Częstość nieznana: neutropenia, zapalenie nerwu wzrokowego, parastezja, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia słuchu, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), lęk, złe samopoczucie. Działania niepożądane są zazwyczaj uzależnione od stosowanej dawki. W szczególności ryzyko pojawienia się krwawień z przewodu pokarmowego zależy od wielkości stosowanej dawki i czasu trwania leczenia. Stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużych dawkach (2400 mg/dobę) może mieć związek z niewielkim zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu). Działania niepożądane występują z mniejszą częstością, gdy maksymalna dawka dobowa wynosi 1200 mg.